rozstawać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

oddalać się od jakiejś osoby

[rosstawać sie]

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

	Nasza przygoda zbliżała się nieubłaganie do końca. Żal było nam wyjeżdżać i rozstawać się z harcerskimi przyjaciółmi. źródło: NKJP: (APL): Kosztowny druh Opona dębicka, Gazeta Krakowska, 2006-02-15
	Rozstając się ze mną, Fryderyk zagroził mi: „Do jutra, panie Kuryłło. Jutro pogadamy trochę inaczej” źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
	Portier żegnał go z taką wylewnością, jakby rozstawał się z kimś bardzo bliskim. źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948
	Kiedy spojrzałam na niego przez łzy, powiedział: - Rozstajemy się tylko na chwilę, Anno... źródło: NKJP: Maria Nurowska: Hiszpańskie oczy, 1990
	Polański wielokrotnie wspominał, że najgorsze w wojennym koszmarze było dla niego ciągłe rozstawanie się z ludźmi, zarówno bliskimi, jak i tymi ledwo poznanymi. źródło: NKJP: Krystyna Lubelska: Pamiętam ten mur, Polityka, 2001-04-07

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozstawałem się +(e)m się rozstawał	rozstawałam się +(e)m się rozstawała	rozstawałom się +(e)m się rozstawało	rozstawaliśmy się +(e)śmy się rozstawali	rozstawałyśmy się +(e)śmy się rozstawały
2 os.	rozstawałeś się +(e)ś się rozstawał	rozstawałaś się +(e)ś się rozstawała	rozstawałoś się +(e)ś się rozstawało	rozstawaliście się +(e)ście się rozstawali	rozstawałyście się +(e)ście się rozstawały
3 os.	rozstawał się	rozstawała się	rozstawało się	rozstawali się	rozstawały się

bezosobnik: rozstawano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się rozstawał będę się rozstawać	będę się rozstawała będę się rozstawać	będę się rozstawało będę się rozstawać	będziemy się rozstawali będziemy się rozstawać	będziemy się rozstawały będziemy się rozstawać
2 os.	będziesz się rozstawał będziesz się rozstawać	będziesz się rozstawała będziesz się rozstawać	będziesz się rozstawało będziesz się rozstawać	będziecie się rozstawali będziecie się rozstawać	będziecie się rozstawały będziecie się rozstawać
3 os.	będzie się rozstawał będzie się rozstawać	będzie się rozstawała będzie się rozstawać	będzie się rozstawało będzie się rozstawać	będą się rozstawali będą się rozstawać	będą się rozstawały będą się rozstawać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozstawajmy się
2 os.	rozstawaj się	rozstawajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozstawałbym się bym się rozstawał	rozstawałabym się bym się rozstawała	rozstawałobym się bym się rozstawało	rozstawalibyśmy się byśmy się rozstawali	rozstawałybyśmy się byśmy się rozstawały
2 os.	rozstawałbyś się byś się rozstawał	rozstawałabyś się byś się rozstawała	rozstawałobyś się byś się rozstawało	rozstawalibyście się byście się rozstawali	rozstawałybyście się byście się rozstawały
3 os.	rozstawałby się by się rozstawał	rozstawałaby się by się rozstawała	rozstawałoby się by się rozstawało	rozstawaliby się by się rozstawali	rozstawałyby się by się rozstawały

bezosobnik: rozstawano by się

bezokolicznik: rozstawać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: rozstając się

gerundium: rozstawanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rozstający się

Rz osobowy

+

rozstawać się

+

z KIM

ogsł. *orz-stavati sę

Czasownik niedokonany od rozstać się .
Zob. stać