zatargać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

gwałtownie poruszyć kimś lub czymś

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

	- To jesteśmy na miejscu - powiedział, lecz dalszych jego słów nie usłyszałem, bo silny podmuch zatargał nagle drzewami, z szumem przesiewając się przez poplątane konary. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
	Bo nagle zerwał się wiatr, zatargał czubami sosen, kazał im bić pokłony jezioru, którego jednak nie mogły przebłagać, bo w napadzie wściekłości pokryło się pianą wzburzonych fal. źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1995
	Przez całą noc niestrudzony wiatr targał budynkiem schroniska i otaczającymi go smrekami. Zatargał i mną, jak tylko opuściłem zaciszne ciepło jadalni. źródło: NKJP: Internet
	Ale inżynier Dopierała, przezywany Tylko do Przodu, już nic więcej nie powiedział. Coś nim we wnętrzu zatargało, skulił się, wyprostował, znowu skulił. Policzki wzdęły mu się niebezpiecznie i jeszcze tylko zdążył usta dłonią przycisnąć. źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Gdzie jest droga na walne?, 2007
	Spokojny dotąd, dreszcz nim zatargał... źródło: Internet: kukurychu.republika.pl/wiersz

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zatargałem +(e)m zatargał	zatargałam +(e)m zatargała	zatargałom +(e)m zatargało	zatargaliśmy +(e)śmy zatargali	zatargałyśmy +(e)śmy zatargały
2 os.	zatargałeś +(e)ś zatargał	zatargałaś +(e)ś zatargała	zatargałoś +(e)ś zatargało	zatargaliście +(e)ście zatargali	zatargałyście +(e)ście zatargały
3 os.	zatargał	zatargała	zatargało	zatargali	zatargały

bezosobnik: zatargano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zatargajmy
2 os.	zatargaj	zatargajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zatargałbym bym zatargał	zatargałabym bym zatargała	zatargałobym bym zatargało	zatargalibyśmy byśmy zatargali	zatargałybyśmy byśmy zatargały
2 os.	zatargałbyś byś zatargał	zatargałabyś byś zatargała	zatargałobyś byś zatargało	zatargalibyście byście zatargali	zatargałybyście byście zatargały
3 os.	zatargałby by zatargał	zatargałaby by zatargała	zatargałoby by zatargało	zatargaliby by zatargali	zatargałyby by zatargały

bezosobnik: zatargano by

bezokolicznik: zatargać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zatargawszy

gerundium: zatarganie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zatargany

+

zatargać

+

CZYM/KIM

Zob. targać