-
1.
pomieszczenie, w którym ludzie załatwiają swoje potrzeby fizjologiczne związane z wydalaniem -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie -
- damska, męska, oddzielna, wspólna; publiczna; szkolna ubikacja
- ubikacja dla klientów, dla personelu
- ubikacja z umywalką
- ubikacja na korytarzu; na parterze, na piętrze; ubikacja w budynku, w domu, w mieszkaniu, w szkole
- ubikacja i prysznic; łazienka i ubikacja
- drzwi, ściany ubikacji
- drzwi do ubikacji
- łazienka z ubikacją
- wizyta w ubikacji
- gdzieś znajduje się ubikacja
- iść, pobiec, wejść do ubikacji; korzystać, wyjść z ubikacji
- siedzieć, spuszczać wodę; palić w ubikacji
-
Co z nim będzie, nie wiadomo, nie ulega natomiast wątpliwości, że publicznych ubikacji ubywa z mieście z każdym rokiem.
źródło: NKJP: Mariusz Pietrzyk: Złotych sedesów nie będzie, Trybuna Śląska, 2001-10-27
Do tej pory mogliśmy korzystać z ubikacji i wody na bazarze obok.
źródło: NKJP: (jj): Jak się załatwić..., Dziennik Łódzki, 2004-05-28
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ubikacja
ubikacje
D. ubikacji
ubikacji
neut ubikacyj
char C. ubikacji
ubikacjom
B. ubikację
ubikacje
N. ubikacją
ubikacjami
Ms. ubikacji
ubikacjach
W. ubikacjo
ubikacje
-
niem. Ubikation 'pomieszczenie'
z hiszp. ubicacíon
Od: ubicar 'umieścić'