jęczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wydawać przeciągły, nieartykułowany dźwięk pod wpływem bólu lub innych doznań

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

synonimy:

jojczyć

chory, ranny jęczy
jęczeć przez sen
jęczeć w agonii
jęczeć z bólu, z nadmiaru szczęścia, z rozkoszy, z wysiłku, z żalu
jęczeć boleśnie, cicho, ciężko, głośno, głucho, przejmująco, rozdzierająco, rozpaczliwie, żałośnie; z cicha
jęczy jakby go obdzierano ze skóry, jęczeć jak dusza potępiona, jak potępieniec
jęczeć i kląć, jęczeć i kwilić, jęczeć i płakać, jęczeć i pomrukiwać z rozkoszy, jęczeć i rzęzić, jęczeć i skarżyć się, jęczeć i skomleć, jęczeć i stękać, jęczeć i wzdychać, jęczeć i wzywać pomocy, jęczeć i zawodzić, jęczeć i zrzędzić; żalić się i jęczeć

	Wokół jęczeli ranni ludzie. Snuły się dymy pożaru. źródło: NKJP: Roman Praszyński: Jajojad, 1998
	Suka dra Parkinsa jęczała cicho i płaczliwie jak dziecko. źródło: NKJP: Stefan Themerson: Wykład profesora Mmaa, 1969
	Tej nocy spał spokojnie, spokojniej od małego, który rzucał się i jęczał przez sen. źródło: NKJP: Ida Fink: Ślady, 1996
	Marta była wyraźnie w szoku, cały czas płakała, jęczała z bólu, była rozdygotana. źródło: NKJP: A. Fidrysiak: Bokserskie starcie na gimnazjalnej zabawie, Tygodnik Ciechanowski, 2008-03-01
	Gdy brat wrócił do domu, zastał ją jęczącą w korytarzu ze złamaną nogą. źródło: NKJP: Krystyna Kolińska: Orzeszkowa, złote ptaki i terroryści, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: jęczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę jęczał będę jęczeć	będę jęczała będę jęczeć	będę jęczało będę jęczeć	będziemy jęczeli będziemy jęczeć	będziemy jęczały będziemy jęczeć
2 os.	będziesz jęczał będziesz jęczeć	będziesz jęczała będziesz jęczeć	będziesz jęczało będziesz jęczeć	będziecie jęczeli będziecie jęczeć	będziecie jęczały będziecie jęczeć
3 os.	będzie jęczał będzie jęczeć	będzie jęczała będzie jęczeć	będzie jęczało będzie jęczeć	będą jęczeli będą jęczeć	będą jęczały będą jęczeć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		jęczmy
2 os.	jęcz	jęczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	jęczałbym bym jęczał	jęczałabym bym jęczała	jęczałobym bym jęczało	jęczelibyśmy byśmy jęczeli	jęczałybyśmy byśmy jęczały
2 os.	jęczałbyś byś jęczał	jęczałabyś byś jęczała	jęczałobyś byś jęczało	jęczelibyście byście jęczeli	jęczałybyście byście jęczały
3 os.	jęczałby by jęczał	jęczałaby by jęczała	jęczałoby by jęczało	jęczeliby by jęczeli	jęczałyby by jęczały

bezosobnik: jęczano by

bezokolicznik: jęczeć

imiesłów przysłówkowy współczesny: jęcząc

gerundium: jęczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: jęczący

odpowiednik aspektowy: jęknąć

Rz _żywotny

+

jęczeć

+

psł. *ęčati 'wydawać żałosne dźwięki, stękać, zawodzić'