marnieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

tracić zdrowie fizyczne lub psychiczne z powodu niesprzyjających warunków życia bądź niepomyślnych wydarzeń

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

sprawność i wydolność organizmu

	Niepostrzeżenie ojczym Gierka - Antoni Janos - zapadł we Francji na trudno wówczas uleczalną gruźlicę. Dla cierpiących na tę chorobę praca pod ziemią, a szczególnie w kopalni potasu, równała się w zasadzie wyrokowi śmierci. [...] Ponieważ nie stać go było na życie bez pracy i to do tego nie w kopalni, dosłownie marniał w oczach... źródło: NKJP: Janusz Rolicki: Edward Gierek : życie i narodziny legendy, 2002
	Gdy dziecko marnieje, zapychane kartoflami i bite przez tatę w domu, na bok idą literki. Ale to literki, nauka są jedyną szansą wyrwania dzieci z gett biedy. Jedyną prawdziwą. Tylko wykształcenie jest dla nich kołem ratunkowym. źródło: NKJP: Bieda ma twarz dziecka, Polityka 2005
	Prym wiodą samice. [...] Przejęły władzę nad samcami. [...] Dominacja psychiczna powoduje, że drugi osobnik marnieje. Staje się cherlawy. Tak izolowany przez stado, że nie ma szans na przeżycie, jest zestresowany, a stres źle wpływa na zwierzęta. źródło: NKJP: Kazimierz Netka: Dzik pantoflarz, Dziennik Bałtycki, 1998-09-18
	Od kilku dni [...] obserwowała, jak na balkonie sąsiedniej kamienicy marniały dwa psy, wilczury. [...] Psy wyglądają na zmęczone, nie mają wody, ani jedzenia. źródło: NKJP: Umęczone psy, Dziennik Polski, 2003-09-01

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	marniałem +(e)m marniał	marniałam +(e)m marniała	marniałom +(e)m marniało	marnieliśmy +(e)śmy marnieli	marniałyśmy +(e)śmy marniały
2 os.	marniałeś +(e)ś marniał	marniałaś +(e)ś marniała	marniałoś +(e)ś marniało	marnieliście +(e)ście marnieli	marniałyście +(e)ście marniały
3 os.	marniał	marniała	marniało	marnieli	marniały

bezosobnik: marniano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę marniał będę marnieć	będę marniała będę marnieć	będę marniało będę marnieć	będziemy marnieli będziemy marnieć	będziemy marniały będziemy marnieć
2 os.	będziesz marniał będziesz marnieć	będziesz marniała będziesz marnieć	będziesz marniało będziesz marnieć	będziecie marnieli będziecie marnieć	będziecie marniały będziecie marnieć
3 os.	będzie marniał będzie marnieć	będzie marniała będzie marnieć	będzie marniało będzie marnieć	będą marnieli będą marnieć	będą marniały będą marnieć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		marniejmy
2 os.	marniej	marniejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	marniałbym bym marniał	marniałabym bym marniała	marniałobym bym marniało	marnielibyśmy byśmy marnieli	marniałybyśmy byśmy marniały
2 os.	marniałbyś byś marniał	marniałabyś byś marniała	marniałobyś byś marniało	marnielibyście byście marnieli	marniałybyście byście marniały
3 os.	marniałby by marniał	marniałaby by marniała	marniałoby by marniało	marnieliby by marnieli	marniałyby by marniały

bezosobnik: marniano by

bezokolicznik: marnieć

imiesłów przysłówkowy współczesny: marniejąc

gerundium: marnienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: marniejący

odpowiednik aspektowy: zmarnieć