zmarnieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

stracić zdrowie fizyczne lub psychiczne z powodu niesprzyjających warunków życia bądź niepomyślnych wydarzeń

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

sprawność i wydolność organizmu

	- Matka jest niedołężna – mówi córka. - Chodzi o dwóch kulach [...]. Przeszła dwa udary mózgu. A teraz, po śmierci syna, całkiem zmarniała. źródło: NKJP: Zbigniew Juśkiewicz: Niezłomni..., Tygodnik Siedlecki, 2007-09-19
	[...] ciągła praca nad siły spowodowała, że zmarniał i komisja lekarska uznała go za niezdolnego do służby wojskowej. źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999
	Byłam córką przerażona. Nie tylko tym, że zmarniała fizycznie, ale także jej kondycją psychiczną. [...] W więzieniu zetknęła się z codzienną rzeczywistością kobiet; w tych trudnych warunkach nie zawsze eleganckich i nie zawsze miłych. źródło: NKJP: Krystyna Jagiełło: Dziedzice bezprawnej wolności, 2007
	[...] spłonęły cała stodoła i stajnia z częścią inwentarza. [...] Pomoc, jakiej [...] potrzebuje pani Barbara, to przede wszystkim materiały na odbudowę stajni [...]. Teraz, w lecie, nie ma obaw, że zwierzęta zmarnieją na polu, gorzej gdy przyjdą chłody. źródło: NKJP: Anna Stoźek: Odbudować nadzieję, Gazeta Krakowska, 2005-07-13

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmarniałem +(e)m zmarniał	zmarniałam +(e)m zmarniała	zmarniałom +(e)m zmarniało	zmarnieliśmy +(e)śmy zmarnieli	zmarniałyśmy +(e)śmy zmarniały
2 os.	zmarniałeś +(e)ś zmarniał	zmarniałaś +(e)ś zmarniała	zmarniałoś +(e)ś zmarniało	zmarnieliście +(e)ście zmarnieli	zmarniałyście +(e)ście zmarniały
3 os.	zmarniał	zmarniała	zmarniało	zmarnieli	zmarniały

bezosobnik: zmarniano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zmarniejmy
2 os.	zmarniej	zmarniejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmarniałbym bym zmarniał	zmarniałabym bym zmarniała	zmarniałobym bym zmarniało	zmarnielibyśmy byśmy zmarnieli	zmarniałybyśmy byśmy zmarniały
2 os.	zmarniałbyś byś zmarniał	zmarniałabyś byś zmarniała	zmarniałobyś byś zmarniało	zmarnielibyście byście zmarnieli	zmarniałybyście byście zmarniały
3 os.	zmarniałby by zmarniał	zmarniałaby by zmarniała	zmarniałoby by zmarniało	zmarnieliby by zmarnieli	zmarniałyby by zmarniały

bezosobnik: zmarniano by

bezokolicznik: zmarnieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zmarniawszy

gerundium: zmarnienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: marnieć