zmarnieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

4.

stracić w jakichś okolicznościach swoją rangę lub wartość

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

Relacje znaczeniowe

synonimy:

skapieć

Połączenia

musieć zmarnieć

Cytaty

[...] Aga tak dobrze się uczyła, udzielała się w grupie wolontariuszy. [...] I nagle w gimnazjum coś się stało. Zaczęła wagarować, uciekać z domu, stopnie gwałtownie zmarniały [...].

źródło: NKJP: Barbara Pietkiewicz: Szok w trampkach, Polityka, 2009-10-03

Do denominacji przygotowujemy się zgodnie z przedstawionymi [...] obyczajami [...]. W momencie pojawienia się konkretnej daty część publicystów skupiła się na [...] obliczaniu, czy przy obecnej stopie inflacji nowa złotówka aby za szybko nie zmarnieje.

źródło: NKJP: Teresa Bogucka: Koniec idiotycznych milionów, Gazeta Wyborcza, 1994-12-17

[...] nie pozwolimy, by kiedykolwiek zmarniała w nas pamięć o uczynkach Matki Teresy.

źródło: NKJP: Roman Kubicki: W blasku cudzej prawdy, Gazeta Poznańska, 2003-10-18

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zmarnieję	zmarniejemy
2 os.	zmarniejesz	zmarniejecie
3 os.	zmarnieje	zmarnieją

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmarniałem +(e)m zmarniał	zmarniałam +(e)m zmarniała	zmarniałom +(e)m zmarniało	zmarnieliśmy +(e)śmy zmarnieli	zmarniałyśmy +(e)śmy zmarniały
2 os.	zmarniałeś +(e)ś zmarniał	zmarniałaś +(e)ś zmarniała	zmarniałoś +(e)ś zmarniało	zmarnieliście +(e)ście zmarnieli	zmarniałyście +(e)ście zmarniały
3 os.	zmarniał	zmarniała	zmarniało	zmarnieli	zmarniały

bezosobnik: zmarniano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zmarniejmy
2 os.	zmarniej	zmarniejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmarniałbym bym zmarniał	zmarniałabym bym zmarniała	zmarniałobym bym zmarniało	zmarnielibyśmy byśmy zmarnieli	zmarniałybyśmy byśmy zmarniały
2 os.	zmarniałbyś byś zmarniał	zmarniałabyś byś zmarniała	zmarniałobyś byś zmarniało	zmarnielibyście byście zmarnieli	zmarniałybyście byście zmarniały
3 os.	zmarniałby by zmarniał	zmarniałaby by zmarniała	zmarniałoby by zmarniało	zmarnieliby by zmarnieli	zmarniałyby by zmarniały

bezosobnik: zmarniano by

bezokolicznik: zmarnieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zmarniawszy

gerundium: zmarnienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zmarnienie	zmarnienia
D.	zmarnienia	zmarnień
C.	zmarnieniu	zmarnieniom
B.	zmarnienie	zmarnienia
N.	zmarnieniem	zmarnieniami
Ms.	zmarnieniu	zmarnieniach
W.	zmarnienie	zmarnienia

odpowiednik aspektowy: marnieć

Pochodzenie

Zob. marny