-
przest.
kość w szyi człowieka, ssaków i ptaków, do której przyczepione są mięśnie języka i krtani
-
Współcześnie używa się nazwy kość gnykowa .
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
części ciała, elementy i substancje składowe
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych
-
|
- Dałbyś spokój, choćbyś ty mi dał spokój. [...] Ślina mi przez gnyk przejść nie chce! - zmagał się z gardłem.
źródło: Stanisław Srokowski: Chrobaczki. Metafikcja, czyli powieść przygodowo-podróżnicza, 1989 (books.google.pl)
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
gnyk
|
gnyki
|
|
| D. |
gnyka
|
gnyków
|
|
| C. |
gnykowi
|
gnykom
|
|
| B. |
gnyk
|
gnyki
|
|
| N. |
gnykiem
|
gnykami
|
|
| Ms. |
gnyku
|
gnykach
|
|
| W. |
gnyku
|
gnyki
|
|
-
Etymologia niejasna. Na pochodzenie od niem. Genick 'kark' wskazywał Brückner, hipotezę tę odrzuca Bańkowski z powodów semantycznych, sugerując, że pol. gnyk może zamiast *knyk, *kmyk, a to od psł. czy ogsł. *kъmy-kъ, zdrobnienia od *kъmy *kъmene, jak w czes. kmen 'pień, pręt, sęk' (Bańk.) To objaśnienie także wydaje się niewystarczająco uzasadnione.
CHRONOLOGIZACJA:
1610,
Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 07.12.2020