-
2.
oficjalne przyjęcie religii chrześcijańskiej przez jakiś kraj lub naród -
[chszest]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa -
- chrzest Armenii, Bułgarii, Litwy, Polski, Rusi; Bułgarów, Litwinów
- millenium, tysiąclecie chrztu (Polski, Rusi); moment chrztu
- przyjąć chrzest z Bizancjum, z Rzymu, z Zachodu
-
Fundamentalne znaczenie chrztu Polski w 966 r. dla procesu wchodzenia naszego kraju do kręgu kultury europejskiej nie budzi wątpliwości [...].
źródło: NKJP: My, Naród, Dziennik Polski - Magazyn, 2002-12-20
W 965 roku pojął za żonę Dobrawę, córkę chrześcijańskiego króla Czech Bolesława I, w następnym roku zaś, wraz ze swym dworem, przyjął za jego pośrednictwem chrzest z Rzymu.
źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 1989
Kiedy w 988 r. Ruś Kijowska przyjęła chrzest z Bizancjum, postanowiono zbudować Kijów na obraz i podobieństwo Konstantynopola.
źródło: NKJP: Sonia Szostakiewicz: Święta Ruś i Trzeci Rzym, 1999
Wkrótce po chrzcie Litwy Kościół schrystianizował uroczystości o charakterze państwowym, w tym ceremonię obejmowania władzy wielkoksiążęcej na Litwie, zwanej podniesieniem na tron.
źródło: NKJP: Tron wielkoksiążęcy, Dziennik Polski - Pejzaż, 2003-11-08
Historycy carscy napisali dużo o „wschodnim” charakterze Wilna i w istocie mogłoby być ono placówką „Wschodu”, gdyby nie chrzest Litwy w obrządku rzymskim, co doprowadziło do inwazji łaciny i polskiego.
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Przemówienie na Wigrach, Gazeta Wyborcza, 1997-07-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. chrzest
chrzty
D. chrztu
chrztów
C. chrztowi
chrztom
B. chrzest
chrzty
N. chrztem
chrztami
Ms. chrzcie
chrztach
W. chrzcie
chrzty
-
+ chrzest + CZEGO -
st.czes. křest
Ostatecznym źródłem tego wyrazu jest imię Chrystusa, por. st.-w.-niem. Christ / Krist (zob. Chrystus).