ktoś karze gardłem kogoś

[...] mowa o zbrodniach szczególnego rodzaju i o karze śmierci. Zdobywcy szafowali nią hojnie jako polityczną represją za praktyki pogańskie, za stawianie oporu Kościołowi i chrystianizacji [...]. Karano więc gardłem zabójstwo chrześcijańskiego duchownego (rozdział 5), zmowę przeciw chrześcijanom (rozdział 10), niewierność wobec króla (rozdział 11), ale także akty agresji przeciwko własnym panom.

źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004

[...] lepiej mieć dług wdzięczności u czarokrążcy niż żyć z łatą zabójcy neutralnych i nieszkodliwych magików. Cech czarnoksiężników nader często prześladował w paskudny sposób nadgorliwców, którzy bez mocnych podstaw karali gardłem któregoś z konfratrów.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003

Żubry to królewskie zwierzęta. Pozostawały niegdyś pod wyłączną opieką króla. Za życie żubra karano gardłem!

źródło: NKJP: Karol Olgierd Borchardt: Szaman morski, 1985

A rozburzenie barci żywej, strzałą przebicie, z rozkazania królewskiego karane było gardłem, jak zabicie kmiecia, podobnego do barci, na królewskim polu pracującego.

źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: Półbaśnie, 1976