miejsce

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

6. w hierarchii

  • 6.

    pozycja zajmowana w jakiegoś rodzaju hierarchii lub zestawieniu przez osobę, rzecz lub zjawisko
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Sport

    czynności związane ze sportem


    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Czas wolny

    gry i zabawy


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    stosunki, grupy i organizacje społeczne

    • centralne; należne, poczesne; dobre; pierwsze miejsce
    • miejsce w hierarchii
    • zająć/zajmować miejsce
  • Życie zajmuje centralne miejsce w całokształcie dóbr posiadanych przez człowieka.

    źródło: NKJP: Małgorzata Talarczyk: Znaczenie wartości, Wychowawca, nr 138, 2004-06

    Pozostawił żonę i dwoje dzieci oraz pamięć uczniów, harcerzy i kolegów ze Związku Strzeleckiego, ale nie doczekał się należnego miejsca w panteonie gorlickich patriotów.

    źródło: NKJP: Bronisław Kuś: Historia lekcji śpiewu, Gazeta Krakowska, 2002-01-11

    Z tej plątaniny rzeczywistych zdarzeń, podsycanego celowo lęku oraz sensacyjnych doniesień wyłania się obraz rzeczywistości, w którym mafie, złodzieje i gangsterzy w coraz większym stopniu kontrolują nasze życie. I chociaż zapewne nie jest prawdą, że oni nami rządzą, to na pewno zajmują coraz więcej miejsca w naszych myślach i uczuciach.

    źródło: NKJP: Wiktor Osiatyński: O zbrodniach i karach, 2003

    Drugie miejsce zajęła drużyna Austrii, a na trzeciej pozycji uplasowali się Finowie.

    źródło: NKJP: (PAP): Norwegowie zdominowali mistrzostwa w Lahti, Metropol nr 21/02, 2001

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. miejsce
    miejsca
    D. miejsca
    miejsc
    C. miejscu
    miejscom
    B. miejsce
    miejsca
    N. miejscem
    miejscami
    Ms. miejscu
    miejscach
    W. miejsce
    miejsca
  • bez ograniczeń + miejsce +
    JAKIE
    bez ograniczeń + miejsce +
    KTÓRE
  • psł. *městьce 'mały fragment przestrzeni, mały obszar'

    Forma prasłowiańska jest zdrobnieniem od psł. *město 'miejsce, obszar, teren'. Pierwotna polska postać mieśćce z dalszym rozwojem grupy spółgłoskowej śćc > jśc > jsc. Zmiana znaczeniowa podstawowej postaci miasto spowodowała, że jej funkcję zaczęło pełnić zdrobnienie miejsce; zob. miasto

  • m.