-
1.
zalanie przez wodę bardzo dużych obszarów prehistorycznego świata, w Biblii i w niektórych innych źródłach opisywane jako kara Boga lub bogów za grzechy ludzi -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary -
- gigantyczny, ogromny, wielki; groźny, katastrofalny potop
- wicher i potop
- wody potopu
- potop płynie; zalał coś
- wojna jak potop
-
Zatem czterdzieści dni i nocy siedział w arce Noe, podczas gdy całą ziemię zalewały wody potopu [...].
źródło: NKJP: Maciej Duda: 40 dni oczekiwania, Życie, 2000-08-03
Współcześni hydrolodzy dokonali stosunkowo prostego obliczenia. Otóż, skoro biblijny potop trwał czterdzieści dni i nocy, zaś okręt Noego osiadł na górze Ararat, czyli na wysokości 5 tysięcy metrów n.p.m., to poziom wody na ziemi rósł w tempie 140 metrów na dobę.
źródło: NKJP: Wody i kry, Dziennik Polski, 2002-01-19
Jahwe postanowił, że już nigdy nie ukarze ludzkości potopem, a na znak wiekuistego przymierza [...] zawiesił na niebie promienisty łuk siedmiobarwnej tęczy.
źródło: KJ PWN: Zenon Kosidowski: Opowieści bibilijne, 1996
Wiosenne święto Dionizosa w starożytnej Grecji odbywało się na pamiątkę potopu zesłanego na ludzkość przez rozgniewanego Zeusa.
źródło: KJ PWN: Maciej Rybiński: Uczniowie Dionizosa, Wprost, 2000
[...] Biblijny potop cofał świat do prapoczątków, do stanu pierwotnego chaosu [...].
źródło: NJKP: Katarzyna Ostrowska: Sny – klucz, 2001
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. potop
potopy
D. potopu
potopów
C. potopowi
potopom
B. potop
potopy
N. potopem
potopami
Ms. potopie
potopach
W. potopie
potopy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
ogsł. *potopъ
Forma słowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od prasłowiańskiego przedrostkowego *potopiti 'utopić, zatopić; zalać, pozalewać, pozatapiać'; zob. topić (kocięta)