ufać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. przyjacielowi

  • 1.

    być przekonanym, że ktoś ma dobre intencje, nie zawiedzie i nie oszuka
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • synonimy:  wierzyć
    • ufać ekspertom, elitom, lekarzom, liderom, matce, ojcu, pedagogom, politykom, premierowi, przyjacielowi, rządowi, swoim pracownikom, własnemu dziecku; nie ufać obcym, nieznajomym, nikomu
    • ufać bezgranicznie, bez zastrzeżeń, bezwarunkowo, całkowicie, ślepo, w pełni
    • (nie) można, trzeba, należy, warto ufać
  • Mahmud [...] był jedną z niewielu osób, którym Saddam całkowicie ufał.

    źródło: NKJP: Protesty i zamachy, Dziennik Polski, 2003-06-20

    Wydawało się, że podejrzewa jakiś spisek. Nie ufał nawet własnemu kierowcy.

    źródło: NKJP: Jacek Solarz: Anatomia śledztwa, 1998

    Jeżeli Ewa posłuchałaby swojego wewnętrznego głosu, który mówił jej, że nie powinna ufać tamtemu mężczyźnie, nic by jej się pewnie nie stało.

    źródło: NKJP: Laura Miller: Nie bądź ofiarą, 1999

    Nie ufam sobie, nie ufam w ogóle człowiekowi. Zbyt często wodzony jest na pokuszenie.

    źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Legendy nowoczesności, 1996

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. ufam
    ufamy
    2 os. ufasz
    ufacie
    3 os. ufa
    ufają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. ufałem
    +(e)m ufał
    ufałam
    +(e)m ufała
    ufałom
    +(e)m ufało
    ufaliśmy
    +(e)śmy ufali
    ufałyśmy
    +(e)śmy ufały
    2 os. ufałeś
    +(e)ś ufał
    ufałaś
    +(e)ś ufała
    ufałoś
    +(e)ś ufało
    ufaliście
    +(e)ście ufali
    ufałyście
    +(e)ście ufały
    3 os. ufał
    ufała
    ufało
    ufali
    ufały

    bezosobnik: ufano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę ufał
    będę ufać
    będę ufała
    będę ufać
    będę ufało
    będę ufać
    będziemy ufali
    będziemy ufać
    będziemy ufały
    będziemy ufać
    2 os. będziesz ufał
    będziesz ufać
    będziesz ufała
    będziesz ufać
    będziesz ufało
    będziesz ufać
    będziecie ufali
    będziecie ufać
    będziecie ufały
    będziecie ufać
    3 os. będzie ufał
    będzie ufać
    będzie ufała
    będzie ufać
    będzie ufało
    będzie ufać
    będą ufali
    będą ufać
    będą ufały
    będą ufać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. ufajmy
    2 os. ufaj
    ufajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. ufałbym
    bym ufał
    ufałabym
    bym ufała
    ufałobym
    bym ufało
    ufalibyśmy
    byśmy ufali
    ufałybyśmy
    byśmy ufały
    2 os. ufałbyś
    byś ufał
    ufałabyś
    byś ufała
    ufałobyś
    byś ufało
    ufalibyście
    byście ufali
    ufałybyście
    byście ufały
    3 os. ufałby
    by ufał
    ufałaby
    by ufała
    ufałoby
    by ufało
    ufaliby
    by ufali
    ufałyby
    by ufały

    bezosobnik: ufano by

    bezokolicznik: ufać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: ufając

    gerundium: ufanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: ufający

  • tylko Rz osobowy + ufać +
    KOMU
  • psł. *upъvati

    Psł. czasownik z przedrostkiem *u- od *pъvati 'być o czymś przekonanym, spodziewać się, mieć nadzieję'. Por. st.pol. (z XIV-XV w.) pwać 'ufać, mieć nadzieję', pwa 'nadzieja'.