-
1.
być przekonanym, że ktoś ma dobre intencje, nie zawiedzie i nie oszuka -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
synonimy: wierzyć
-
- ufać ekspertom, elitom, lekarzom, liderom, matce, ojcu, pedagogom, politykom, premierowi, przyjacielowi, rządowi, swoim pracownikom, własnemu dziecku; nie ufać obcym, nieznajomym, nikomu
- ufać bezgranicznie, bez zastrzeżeń, bezwarunkowo, całkowicie, ślepo, w pełni
- (nie) można, trzeba, należy, warto ufać
-
Mahmud [...] był jedną z niewielu osób, którym Saddam całkowicie ufał.
źródło: NKJP: Protesty i zamachy, Dziennik Polski, 2003-06-20
Wydawało się, że podejrzewa jakiś spisek. Nie ufał nawet własnemu kierowcy.
źródło: NKJP: Jacek Solarz: Anatomia śledztwa, 1998
Jeżeli Ewa posłuchałaby swojego wewnętrznego głosu, który mówił jej, że nie powinna ufać tamtemu mężczyźnie, nic by jej się pewnie nie stało.
źródło: NKJP: Laura Miller: Nie bądź ofiarą, 1999
Nie ufam sobie, nie ufam w ogóle człowiekowi. Zbyt często wodzony jest na pokuszenie.
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Legendy nowoczesności, 1996
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ufam
ufamy
2 os. ufasz
ufacie
3 os. ufa
ufają
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ufałem
+(e)m ufał
ufałam
+(e)m ufała
ufałom
+(e)m ufało
ufaliśmy
+(e)śmy ufali
ufałyśmy
+(e)śmy ufały
2 os. ufałeś
+(e)ś ufał
ufałaś
+(e)ś ufała
ufałoś
+(e)ś ufało
ufaliście
+(e)ście ufali
ufałyście
+(e)ście ufały
3 os. ufał
ufała
ufało
ufali
ufały
bezosobnik: ufano
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę ufał
będę ufać
będę ufała
będę ufać
będę ufało
będę ufać
będziemy ufali
będziemy ufać
będziemy ufały
będziemy ufać
2 os. będziesz ufał
będziesz ufać
będziesz ufała
będziesz ufać
będziesz ufało
będziesz ufać
będziecie ufali
będziecie ufać
będziecie ufały
będziecie ufać
3 os. będzie ufał
będzie ufać
będzie ufała
będzie ufać
będzie ufało
będzie ufać
będą ufali
będą ufać
będą ufały
będą ufać
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ufajmy
2 os. ufaj
ufajcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ufałbym
bym ufał
ufałabym
bym ufała
ufałobym
bym ufało
ufalibyśmy
byśmy ufali
ufałybyśmy
byśmy ufały
2 os. ufałbyś
byś ufał
ufałabyś
byś ufała
ufałobyś
byś ufało
ufalibyście
byście ufali
ufałybyście
byście ufały
3 os. ufałby
by ufał
ufałaby
by ufała
ufałoby
by ufało
ufaliby
by ufali
ufałyby
by ufały
bezosobnik: ufano by
bezokolicznik: ufać
imiesłów przysłówkowy współczesny: ufając
gerundium: ufanie
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ufanie
ufania
D. ufania
ufań
C. ufaniu
ufaniom
B. ufanie
ufania
N. ufaniem
ufaniami
Ms. ufaniu
ufaniach
W. ufanie
ufania
imiesłów przymiotnikowy czynny: ufający
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. ufający
ufający
ufający
ufające
ufająca
D. ufającego
ufającego
ufającego
ufającego
ufającej
C. ufającemu
ufającemu
ufającemu
ufającemu
ufającej
B. ufającego
ufającego
ufający
ufające
ufającą
N. ufającym
ufającym
ufającym
ufającym
ufającą
Ms. ufającym
ufającym
ufającym
ufającym
ufającej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. ufający
ufający
ufające
ufające
D. ufających
ufających
ufających
ufających
C. ufającym
ufającym
ufającym
ufającym
B. ufających
ufających
ufających
ufające
N. ufającymi
ufającymi
ufającymi
ufającymi
Ms. ufających
ufających
ufających
ufających
-
tylko Rz osobowy + ufać + KOMU -
psł. *upъvati
Psł. czasownik z przedrostkiem *u- od *pъvati 'być o czymś przekonanym, spodziewać się, mieć nadzieję'. Por. st.pol. (z XIV-XV w.) pwać 'ufać, mieć nadzieję', pwa 'nadzieja'.