dość III

Przyrząd ten miał jakąś niezwykłą optykę, albo może pisarz nagle „tyle” dzięki niemu zobaczył, dość, że natychmiast po powrocie do Warszawy zatelefonował do pana Bronisława i powiedział: „Słuchaj, ta luneta jest taka wielka jak... tatarska dupa!...”

źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy..., 1998

Nie wiem, w jaki sposób ta wieść dotarła do Swarzędza pod Poznaniem. Dość, że któregoś dnia dwaj obywatele zgłosili się do p. Dobrowolskiej i oświadczyli, że są ze Swarzędza i wszystkie meble wykonają za darmo.

źródło: NKJP: Zbigniew Raszewski: Raptularz (1965-67), 1996

Urszula przedstawiła Maurycego, streszczając przy tym kilka ostatnich kwestii, ciotka zaś pozwoliła sobie na uwagę, że praca kasjerki jest dla siostrzenicy przykrym obowiązkiem, a nie spełnieniem marzeń, dość powiedzieć, że po chlubnym ukończeniu gimnazjum przez rok była studentką Wydziału Filozoficznego na Uniwersytecie Jagiellońskim i jedynie przykre życiowe okoliczności nie pozwoliły jej kontynuować nauki.

źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006

Co prawda, nie ma dwóch zdań, że Encyklopedia przecenia tu bezpieczeństwo podróży koleją: dość przypomnieć, że spektakularną katastrofę w Bestii ludzkiej Emila Zoli powoduje wóz wypełniony drewnem, na który wpada rozpędzona lokomotywa.

źródło: NKJP: DorotaSiwicka, Marek Bieńczyk, Aleksander Nawarecki (red): Szybko i szybciej, 1996

Andrzeja Grubbę podziwiał cały świat. Dość wspomnieć, że nawet piłkarze - reprezentanci Polski przychodzili do niego po autografy.

źródło: NKJP: Marcin Radzimowski: Mistrz rakiety w sądzie, Echo dnia, 2007-08-02