skompromitować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

wskutek własnych działań stracić dobrą opinię i narazić się na wstyd albo śmieszność

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

minister, polityk, poseł, rząd skompromitował się; piłkarze, zawodnicy skompromitowali się
skompromitować się kolaboracją, nieuczciwością, nieznajomością języka, nieznajomością prawa, swoim zachowaniem
skompromitować się na boisku, na oczach tłumów
skompromitować się przed opinią publiczną, przed podwładnymi, przed społeczeństwem, przed światem, przed wyborcami
skompromitować się w czyichś oczach

	Zaczął ją traktować szorstko, jakby skompromitowała się w jego oczach. źródło: KWSJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003
	Żołądek podjechał mu do gardła. Nie mógł jednak skompromitować się przed podwładnymi. źródło: KWSJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
	Konrad poprzestał na trzech kawałkach, a i tak miał wrażenie, że skompromitował się, okazując łakomstwo niegodne dżentelmena. źródło: KWSJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993
	Żołądek podjechał mu do gardła. Nie mógł jednak skompromitować się przed podwładnymi. Nie spiesząc się wyjął z kieszeni perfumowaną chustkę, przyłożywszy ją do nosa i ust, pochylił się nad nagimi zwłokami leżącymi na kamiennej posadzce. źródło: KWSJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
	Środowisko badawcze skompromitowało się prognozami, które znacząco odbiegały od rzeczywistych wyników wyborów. źródło: KWSJP: Sąd nad sondażami, prasa, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skompromitowałem się +(e)m się skompromitował	skompromitowałam się +(e)m się skompromitowała	skompromitowałom się +(e)m się skompromitowało	skompromitowaliśmy się +(e)śmy się skompromitowali	skompromitowałyśmy się +(e)śmy się skompromitowały
2 os.	skompromitowałeś się +(e)ś się skompromitował	skompromitowałaś się +(e)ś się skompromitowała	skompromitowałoś się +(e)ś się skompromitowało	skompromitowaliście się +(e)ście się skompromitowali	skompromitowałyście się +(e)ście się skompromitowały
3 os.	skompromitował się	skompromitowała się	skompromitowało się	skompromitowali się	skompromitowały się

bezosobnik: skompromitowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skompromitujmy się
2 os.	skompromituj się	skompromitujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skompromitowałbym się bym się skompromitował	skompromitowałabym się bym się skompromitowała	skompromitowałobym się bym się skompromitowało	skompromitowalibyśmy się byśmy się skompromitowali	skompromitowałybyśmy się byśmy się skompromitowały
2 os.	skompromitowałbyś się byś się skompromitował	skompromitowałabyś się byś się skompromitowała	skompromitowałobyś się byś się skompromitowało	skompromitowalibyście się byście się skompromitowali	skompromitowałybyście się byście się skompromitowały
3 os.	skompromitowałby się by się skompromitował	skompromitowałaby się by się skompromitowała	skompromitowałoby się by się skompromitowało	skompromitowaliby się by się skompromitowali	skompromitowałyby się by się skompromitowały

bezosobnik: skompromitowano by się

bezokolicznik: skompromitować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skompromitowawszy się

gerundium: skompromitowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: kompromitować się

Rz_osobowy

+

skompromitować się

+

(JAK) + (CZYM) + (przed KIM)

Od: kompromitować