-
1.
książk. dawniej obowiązkowe świadczenie w postaci dóbr materialnych lub opłaty pieniężnej składane na rzecz panującego lub państwa -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
podatki, opłaty, świadczenia pieniężne -
- danina w naturze
- nałożyć/nakładać; pobierać, ściągać; składać, uiszczać daninę
-
Przyczyną rewolty był rosnący ucisk fiskalny, zastąpienie danin w naturze podatkami płaconymi w złocie [...].
źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy. Rycerze Chrystusa, 2007
Państwa europejskie oraz Stany Zjednoczone płaciły daniny władcom Maroka, Turcji, Algierii i Trypolitanii za ochronę statków na Morzu Śródziemnym.
źródło: NKJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryk, 1999
Nie licząc danin w naturze ściąganych z Izraelitów, podatki, cła handlowe i trybut wasalów dawały mu w sumie 666 talentów złota (czyli 22825 kg złota rocznie).
źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
Danina [...] pobierana co roku dla króla Franków z całego terytorium Alemanii nie była - rzecz jasna - świadczeniem czynszowników w monarszych posiadłościach ziemskich, lecz powszechnym ciężarem publicznym wolnej ludności.
źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. danina
daniny
D. daniny
danin
C. daninie
daninom
B. daninę
daniny
N. daniną
daninami
Ms. daninie
daninach
W. danino
daniny
-
płn. psł. *danina 'nadanie; coś nadanego, nadane mienie'