skandować - Wielki słownik języka polskiego PAN

wymawiać słowa, dzieląc je na sylaby i nadając im rytm

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

	Radiowóz podprowadzono pod gmach Collegium Minus, starsi robotnicy rozsiedli się na trawie, zaczęto skandować „Cy-ran-kie-wicz, Cy-ran-kie-wicz!”. źródło: NKJP: Zbigniew Raszewski: Raptularz (1965-67), 1967
	Licznie zgromadzeni kibice skandowali podczas spotkania imię sympatycznego zawodnika. źródło: NKJP: (dk): Stefano Napoleoni najaktywniejszy, Dziennik Łódzki, 2007-07-02
	Delegaci powitali go owacją. Skandowali: „Niech żyje” i „Solidarność”. źródło: NKJP: Jarosław Popek: Koniec zjazdu „Solidarności?, Gazeta Wyborcza, 1995-06-12
	Na korytarzu dobiega końca burzliwy wiec. Słychać głośno skandowane hasła... źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Asystent śmierci. Powieść o karykaturach Mahometa, o miłości i nienawiści w Europie, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skandowałem +(e)m skandował	skandowałam +(e)m skandowała	skandowałom +(e)m skandowało	skandowaliśmy +(e)śmy skandowali	skandowałyśmy +(e)śmy skandowały
2 os.	skandowałeś +(e)ś skandował	skandowałaś +(e)ś skandowała	skandowałoś +(e)ś skandowało	skandowaliście +(e)ście skandowali	skandowałyście +(e)ście skandowały
3 os.	skandował	skandowała	skandowało	skandowali	skandowały

bezosobnik: skandowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę skandował będę skandować	będę skandowała będę skandować	będę skandowało będę skandować	będziemy skandowali będziemy skandować	będziemy skandowały będziemy skandować
2 os.	będziesz skandował będziesz skandować	będziesz skandowała będziesz skandować	będziesz skandowało będziesz skandować	będziecie skandowali będziecie skandować	będziecie skandowały będziecie skandować
3 os.	będzie skandował będzie skandować	będzie skandowała będzie skandować	będzie skandowało będzie skandować	będą skandowali będą skandować	będą skandowały będą skandować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skandujmy
2 os.	skanduj	skandujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skandowałbym bym skandował	skandowałabym bym skandowała	skandowałobym bym skandowało	skandowalibyśmy byśmy skandowali	skandowałybyśmy byśmy skandowały
2 os.	skandowałbyś byś skandował	skandowałabyś byś skandowała	skandowałobyś byś skandowało	skandowalibyście byście skandowali	skandowałybyście byście skandowały
3 os.	skandowałby by skandował	skandowałaby by skandowała	skandowałoby by skandowało	skandowaliby by skandowali	skandowałyby by skandowały

bezosobnik: skandowano by

bezokolicznik: skandować

imiesłów przysłówkowy współczesny: skandując

gerundium: skandowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: skandujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: skandowany

Rz_osobowy	+	skandować	+	CO
Rz_osobowy	+	skandować	+	MOWA WPROST

może fr. scander

z p.-łac. scandere 'wchodzić na górę, wstępować, wdrapywać się'; 'wybijać takt nogą; skandować, recytować wybijając rytm a. metrum wiersza'