dzwoni w uszach komuś

  • ktoś słyszy dźwięk, którego w rzeczywistości nie ma lub pogłos dźwięku, który już przeminął
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    zmysły

  • Minęło już sześć nocy, kiedy leżała na zapiecku z otwartymi oczami. Czekała na coś, co od wyjazdu chłopca co noc się powtarzało. Nie była pewna, czy słyszy naprawdę ten dźwięk, czy to w uszach jej dzwoni.

    źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1967

    Najlepszy okazał się Piotr, bo na trafienie czterech kanclerzy zużył tylko sześć naboi. Drugi był Szymek - z ośmioma łuskami, a trzeci ja - na czterech Adolfów potrzebowałem aż jedenastu strzałów. Od huku dzwoniło mi w uszach.

    źródło: NKJP: Paweł Huelle: Weiser Dawidek, 1987

    Rozejrzał się. Było zupełnie cicho i pusto. Tak cicho i tak pusto, że aż w uszach dzwoniło i zapierało dech.

    źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962

    Od tego patrzenia i czekania zaczęło mi dzwonić w uszach. Ni stąd, ni zowąd zadzwonił budzik na kredensie.

    źródło: NKJP: Wiesław Dymny: Opowiadania zwykłe, 1997

    - I tak możecie zrobić ze mną wszystko. Nie chciałbym tylko - powiedział Awaru - jeszcze raz przeżyć takiego hałasu. Dotąd dzwoni mi w uszach.

    źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Atlantyda, wyspa ognia, 1967

  • typ frazy: fraza zdaniowa

    ndk, odmienny: dzwoni

    odpowiednik aspektowy: zadzwoniło w uszach komuś

Data ostatniej modyfikacji: 26.03.2015