Francja elegancja

  • pot.  używane w sytuacji, gdy mówiący ocenia coś jako bardzo eleganckie i wzbudzające zachwyt
  • Zapisywane też małą literą: francja elegancja oraz w postaci Francja-elegancja.

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • Francja elegancja. Frak uszyty na miarę, pod nim stylowy garnitur z drogiego sklepu. No i te buty, błyszczące na kilometr - tak postrzegał Zdzisia biznesmen z Sierakowic [...].

    źródło: NKJP: Andrzej Dunajski: Milcz albo cię wywiozą, Dziennik Bałtycki, 1999-12-10

    Zresztą po winie człowiek tak nie cuchnie jak po wódce. Francja elegancja. Wykwintność to kwestia zapachu.

    źródło: NKJP: Dawid Kornaga: Gangrena, 2005

    Na budowie nie ma Francji elegancji, trzeba np. nosić wodę w wiadrach na ósme piętro, normy wyśrubowane są do absurdu.

    źródło: NKJP: Roman Lewandowski: Kolbuszowa buduje Paryż, Polityka, 2002-11-16

    Wchodzisz człowieku do sklepu, Francja elegancja i już personel do ciebie idzie.

    źródło: NKJP: Mallowanie, Polityka, 2001-12-15

    Unia Europejska może pełną garścią czerpać z polskiej pomysłowości; koncepcję pikniku takoż. Zwłaszcza przenośny stolik w postaci skrzynek elegancko nakrytych jest godzien uwagi Europejczyków. U nich to wszystko bardziej wyszukane i skomplikowane. U nas prosto, zwyczajnie: wystarczy rzucić hasło: stoliczku, nakryj się! I on się nakrywa. W mgnieniu oka. Bez tej kosztownej Francji - elegancji.

    źródło: NKJP: Piknik pod mostem, Dziennik Polski, 2003-05-20

  • typ frazy: fraza rzeczownikowa

    ż, odmienny; Francja, elegancja
Data ostatniej modyfikacji: 13.05.2014