dusza człowiek

  • człowiek bardzo dobry, uczciwy i życzliwy dla innych
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

  • - Płakałem, jak bóbr. Józek to był dusza człowiek. Nie mogę uwierzyć, że nie żyje. Do naszej kopalni przyszedł 15 lat temu. Skończył szkołę oficerską, chyba lotniczą. To był człowiek, który nie wywyższał się z tej racji, że miał stanowisko, wykształcenie, pieniądze - mówi górnik [...].

    źródło: NKJP: Ryszard Opiatowski: Zabrakło tlenu, Super Express, 1998

    Kiedyś na początku pobytu Marysia została sama w domu. Nagle zadzwonił telefon. [...] odbiera i słyszy: Czy zastałam panią inspektorową? Odpowiada: ni, staro jest we mieście, a stary we robocie... Wkrótce jednak sprawdziła się jako dusza człowiek, a jednocześnie bardzo praktyczna organizatorka życia domowego.

    źródło: NKJP: Paweł Palica: Rodzina Raków, Tygodnik Rybnicki, 2008-09-30

    Grajcarka koledzy charakteryzują tak: dusza człowiek, wrażliwy na krzywdę, ale pistolet - kilkakrotnie na posiedzeniach KK nawoływał do strajku generalnego.

    źródło: NKJP: Ryszarda Socha: Zmęczenie Marianem, Polityka, 2002-09-28

    - To był dusza człowiek - mówi kierownik Tadeusz Gapiński. - Gotów nieba uchylić wszystkim sportowcom.

    źródło: NKJP: (pas): Kto zastąpi trzech nieobecnych?, Express Ilustrowany, 2002-11-19

    Małgorzacie wstyd było, że się ojciec tak upił. Ale mnie się spodobał. Chłop szczery, co w głowie, to i na języku, i widać, że dusza człowiek. Matka też wydała mi się kobieta stateczna.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008

  • typ frazy: fraza rzeczownikowa

    m1, używane tylko w M. lp
Data ostatniej modyfikacji: 07.05.2014