człowiecze

częściej człowieku

  • książk.  forma zwrócenia się do mężczyzny w celu wyrażenia oburzenia lub wzmocnienia treści wypowiedzi
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

  • - Człowiecze! - krzyknął Hiszpan oburzonym głosem. - Jesteś w Wenezueli, na włościach Jego Królewskiej Mości Filipa Piątego!

    źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1974

    Daj ty nam, człowiecze, spokój.

    źródło: NKJP: Wilhelm Mach: Życie duże i małe, 1984

    I czego żeś się, człowiecze, aż tak wystraszył? Ot, zwyczajny mnich i tyle.

    źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006

  • część mowy: rzeczownik

    Inne uwagi

    Używany tylko W. lp

  • Zob. człowiek

CHRONOLOGIZACJA:
Zob. człowiek
Data ostatniej modyfikacji: 11.11.2012