ktoś uciekł wzrokiem
ktoś uciekł spojrzeniem
ktoś umknął oczami
ktoś umknął spojrzeniem
ktoś umknął wzrokiem
-
ktoś szybko zmienił kierunek patrzenia, żeby nie patrzyć komuś w oczy
-
- ktoś uciekł oczami
- ktoś uciekł spojrzeniem
- ktoś umknął oczami
- ktoś umknął spojrzeniem
- ktoś umknął wzrokiem
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
zmysły -
- ktoś uciekł wzrokiem w bok
-
- Harold, bądź tak dobry i popłyń dokładnie na środek - powiedziała i zmieszana uciekła wzrokiem przed jego pytającym spojrzeniem.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007
Patrzył chłopakowi prosto w oczy, a tamten nie uciekł spojrzeniem.
źródło: NKJP: Maria Borowa: Dominika znaczy niedziela, 1988
Wpatrywała się nawet w ojca z życzliwością, darowując mu łaskawie ten czas na zastanowienie, ale ojciec uciekł oczami w dół, do jej małych stóp [...].
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Nagi sad, 1967
Mimo woli opuściła oczy i była zła na siebie, że umknęła wzrokiem.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
Dziewczyna na krótko uniosła wzrok, ale zaraz umknęła spojrzeniem.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
I dopiero uchwyciwszy badawcze spojrzenie matki poczerwieniał i umknął oczami w bok.
źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948
-
typ frazy: fraza czasownikowa
dk, npch; odmienny: uciecodpowiednik aspektowy: ktoś ucieka wzrokiem