ktoś obrzucił wzrokiem kogoś/coś

ktoś obrzucił spojrzeniem kogoś/coś

  • ktoś popatrzył przez chwilę na kogoś lub na coś
    • ktoś obrzucił spojrzeniem kogoś/coś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    zmysły

    • ktoś obrzucił kogoś/coś badawczym, krytycznym, zdumionym wzrokiem
  • Odwrócił się i obrzucił wzrokiem przechodniów, galerię Lubomirskich i wąską, ciemną uliczkę, wspinającą się na stok Cytadeli.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009

    Darek obrzucił wzrokiem zasłany książkami stół.

    źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, 2008

    - Czy jesteś w ciąży? - obrzuciła koleżankę uważnym spojrzeniem.

    źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997

    Obrzuciła spojrzeniem mój pokoik trzy metry na cztery, pakę na węgiel, stertę starych gazet i drzwi prowadzące do pokoju drugiego lokatora, równie odrapane jak moje.

    źródło: NKJP: Stanisław Mrożek: Jak zostałem filmowcem, 1975

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    dk, npch; odmienny: obrzucić

    odpowiednik aspektowy: ktoś obrzuca wzrokiem kogoś/coś

Data ostatniej modyfikacji: 25.02.2014