nie ma nic świętego dla kogoś

Tymczasem na Zachodzie nie ma nic świętego dla prasy i wścibskich dziennikarzy. Potrafią poświęcić wiele czasu, aby zdobyć pikantne szczegóły, by uzyskać potrzebne informacje czy też utrwalić na taśmie filmowej sytuacje nie nadające się zwyczajowo do publikacji.

źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995

- To straszne. Niepojęte - mówi Ewa Zendak, oglądając zbezczeszczoną postać papieża na cokole. - Dla wandali nie ma już nic świętego. Przechodzi ludzkie pojęcie. I to w takim czasie. Dopiero co wspominaliśmy papieża.

źródło: NKJP: Super Express, 2006

„Młodzież ta jest bezideowa, nie ma żadnych zainteresowań, nie uznaje żadnych autorytetów - pisał Manturzewski. - Nie ma dla niej nic świętego. Nie szanuje starszych, rodziców i nauczycieli. Jest przy tym niemoralna, a zwłaszcza rozwydrzona seksualnie”.

źródło: NKJP: Zdzisław Pietrasik: Czapki z głów, Polityka, 2005-12-24

Wychodzi na to, że nie uczucie, ale czarodziejskie sztuczki złączyły najsławniejszych kochanków średniowiecza. Gdyby Izolda wypiła ów napój ze ślubnym małżonkiem, żyliby długo i szczęśliwie i nie byłoby czego opiewać. - No wiesz! - oburza się Ewa. - Dla ciebie naprawdę nie ma nic świętego.

źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997

Podniecony jego wygląd wcale nie znaczył, że Rubin cieszył się z wiadomości o transporcie. Tak samo by się śmiał, gdyby jego samego wysyłano. Dla niego nie było nic świętego - jeżeli mógł to obrócić w żart.

źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Krąg Pierwszy, Tom 2, 1996

Gdy okazało się, że dla komercyjnej telewizji nie ma żadnych świętości i reklamy puszczono w środku monologu Hamleta Być albo nie być, oto jest pytanie..., Mitchell demonstracyjnie rzucił wysoko płatną pracę, argumentując, że nie może żyć wśród barbarzyńców.

źródło: NKJP: Tomasz Raczek: Pies na telewizję, 1999

Chaos się krzewi, gdy wszystko wolno, nie ma żadnych świętości, gdy wszelkie autorytety upadają lub są podważane, gdy natłokowi wrażeń nie towarzyszy głębsza refleksja, a wzorce życia są wyznaczane przez media.

źródło: NKJP: Jolanta Sokół-Jedlińska: Duchowość na co dzień, 2004