co tu dużo mówić

rzadziej co tu dużo gadać

  • nadawca wskazuje, że to, co mówi, dobrze oddaje to, co trzeba powiedzieć o tym, o czym mowa
  • wyrażenie parentetyczne

    • rzadziej co tu dużo gadać
  • wykładnik doboru wyrażenia

  • Dowodem jest jej aktorstwo -- przejście od amantek do dojrzałej, co tu dużo mówić, tęgawej kobiety - odbyło się bezboleśnie.

    źródło: NKJP: Elżbieta Baniewicz: Anna Dymna - ona to ja, 1997

    Mówiła tylko, gdy kogoś tam sprzed wojny wspominali, powodziło im się, co tu dużo mówić.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996

    Co tu dużo mówić: Andrzej Biernacki Szymborskiej nie wiedzieć czemu nie trawi, nie znosi, nie chce jej wybaczyć, że w pierwszym powojennym okresie uwierzyła w komunizm i coś tam napisała pozytywnie o żołnierzu radzieckim itp.

    źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004

    Twarze mieli obojętne, ale w piersiach serca podskakiwały im z radości. Co tu dużo gadać, przyjemnie jest po takiej niespodziewanej podróży znaleźć się z powrotem na ziemi i czuć ją pod nogami.

    źródło: NKJP: Ludwik Jerzy Kern: Ferdynand Wspaniały, 1963

  • część mowy: komentarz metatekstowy

  • co tu dużo mówić _
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny: zmienny: neutralna antepozycja
Data ostatniej modyfikacji: 14.12.2017