ktoś/coś zrujnował/zrujnowało życie komuś

  • ktoś unieszczęśliwił lub coś unieszczęśliwiło kogoś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • Pan Marian wynajął dwóch osiłków, żeby pobili mężczyznę, który zrujnował życie jego synowi. Ale oni okazali się sprytniejsi. Dogadali się ze swoją ofiarą, sfingowali jej zabójstwo, a od zleceniodawcy zainkasowali kilkanaście tysięcy dolarów

    źródło: NKJP: Małgorzata Moczulska: Mord z sokiem pomidorowym, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-09-25

    Wpierw nazywa ten związek haniebnym, potem wycofuje się jednak z tak radykalnego epitetu. Mówi, że romans Vana z siostrą zrujnuje Adzie życie.

    źródło: NKJP: Jacek Dukaj, Łukasz Orbitowski, Wit Szostak: S.O.D.: Zagadka czy pułapka? „Ada” albo żart Nabokova, Esensja nr 06, 2009-08-21

    Wynająłem małe mieszkanie niedaleko, żeby się widywać z dziećmi. I wtedy listy przestały przychodzić. Znaczy, ten, kto je wysyłał, uznał, że się udało. Bo rzeczywiście udało mu się zrujnować mi życie. No, ale teraz, dzięki Bogu, nie jest już tak źle, doszedłem do siebie.

    źródło: NKJP: Mariusz Cieślik, Śmieszni kochankowie, 2004

    Mężczyzna już nie reaguje, gdy słyszy swoje nazwisko w telewizji. – Dziękuję za taką sławę! Ta sprawa zrujnowała mi życie. Nikomu nie życzę, by ktoś wysłuchiwał w swojej sprawie ośmiu wyroków! – mówi.

    źródło: NKJP: Anna Gronczewska: Banasiak w obronie własnej, Dziennik Łódzki, 2005-06-11

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    dk, npch; odmienny: zrujnować

    odpowiednik aspektowy: ktoś/coś rujnuje życie komuś

Data ostatniej modyfikacji: 14.03.2014