eo ipso

  • książk.  nadawca, aby mieć pewność, że odbiorca rozumie konsekwencje tego, o czym mowa, mówi też to
  • wykładnik ekwiwalencji

  • (...) Bezczynność rady gminy narusza prawo podmiotowe tych członków wspólnoty samorządowej do udziału w referendum, eo ipso czyni ich legitymowanymi do wniesienia skargi z art. 101a ustawy gminnej.

    źródło: NKJP: Ewa Olejniczak-Szałowska: Prawo do udziału w referendum lokalnym : rozważania na tle ustawodawstwa polskiego, 2002

    Jeśli jednak wychodzi się od nieskończonej przestrzeni z nieskończoną masą, to musi stąd wynikać ilościowa nieskończoność, eo ipso nieskończona wielość światów.

    źródło: NKJP: Piotr Dehnel: Dekonstrukcja – rozumienie – interpretacja Studia z filozofii współczesnej i nie tylko, 2006

    Później Romantyzm tak skupiony na narodowych bolączkach, że całkowicie niezrozumiały i eo ipso nieznany w Europie...

    źródło: NKJP: Ludwik Stomma: Sny o potędze, Polityka nr 2440, 2004-02-21

    Pretekst był niewinny i sprawdzony: notorycznie cieknąca chłodnica (...) zawsze daje możliwość poproszenia o wodę, a eo ipso - zawarcia znajomości.

    źródło: NKJP: (HAUS): Szczur mądry, samotny, Dziennik Polski, 2006-09-02

    Postulował on zwłaszcza we wnioskach do Trybunału Konstytucyjnego, że akty prawne niezgodne z tymi zasadami są eo ipso niezgodne z Konstytucją.

    źródło: NKJP: Aldona Domańska: Zasady sprawiedliwości społecznej we współczesnym polskim prawie konstytucyjnym, 2001

  • część mowy: partykuła

  • eo ipso _
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny: zmienny
    obligatoryjny poprzedzający kontekst
  • łac. eo ipso 'tym samym, dlatego właśnie, z tego wynika'

Data ostatniej modyfikacji: 11.07.2018