skraść się - Wielki słownik języka polskiego PAN

podejść tak, aby nie zostać zauważonym

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

[...] skradli się pod okno i wciągnęli zaskoczonego mężczyznę do środka.

źródło: NKJP: (pach): Chciał skoczyć, Gazeta Krakowska, 2001-10-11

Skradłem się po cichu, przykucnąłem za trawami, aby nie było mnie widać.

źródło: Internet: wmh.pl/smf/wokol-wedkarstwa/wyniki-nad-woda-2014/25/?wap2

Chyba nie warto iść teraz. Lepiej skradnijmy się nocą.

źródło: Internet: strefarpg.net/topic/437-misja-i-graalion/page-5

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skradłem się +(e)m się skradł	skradłam się +(e)m się skradła	skradłom się +(e)m się skradło	skradliśmy się +(e)śmy się skradli	skradłyśmy się +(e)śmy się skradły
2 os.	skradłeś się +(e)ś się skradł	skradłaś się +(e)ś się skradła	skradłoś się +(e)ś się skradło	skradliście się +(e)ście się skradli	skradłyście się +(e)ście się skradły
3 os.	skradł się	skradła się	skradło się	skradli się	skradły się

bezosobnik: skradziono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skradnijmy się
2 os.	skradnij się	skradnijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skradłbym się bym się skradł	skradłabym się bym się skradła	skradłobym się bym się skradło	skradlibyśmy się byśmy się skradli	skradłybyśmy się byśmy się skradły
2 os.	skradłbyś się byś się skradł	skradłabyś się byś się skradła	skradłobyś się byś się skradło	skradlibyście się byście się skradli	skradłybyście się byście się skradły
3 os.	skradłby się by się skradł	skradłaby się by się skradła	skradłoby się by się skradło	skradliby się by się skradli	skradłyby się by się skradły

bezosobnik: skradziono by się

bezokolicznik: skraść się

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

skradłszy się

gerundium: skradzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: skradać się

+

skraść się

+

(JAK) + (GDZIE)

Już psł. *krasti sę ‘przemieszczać się, dostawać się gdzieś potajemnie, ukradkiem’.
Zob. kraść