ktoś zapuszcza żurawia

  • żart.  ktoś zagląda gdzieś ukradkiem
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    zmysły

  • Uczniowie prywatnej szkoły chasydzkiej, niedawno otwartej po drugiej stronie ulicy, miast pochylać się nad mądrymi księgami, zapuszczali żurawia między rozkołysane biusty ćwiczącej trupy.

    źródło: NKJP: Marek Bieńczyk: Przezroczystość, 2007

    Paweł idzie do aneksu kuchennego. Patrycja zapuszcza żurawia do pokoju Łukasza.

    źródło: NKJP: Dariusz Banek: Samo życie Odcinek 81, 2010

    Zajrzałem odruchowo, ze zwykłej ciekawości. Myślałem, że mapę kreślisz lub rachunki jakieś sporządzasz...
    - Nie jestem buchalterem! - poeta uniósł się, w przenośni i dosłownie. - Ani kartografem! A nawet jeśli byłbym, nie usprawiedliwia to zapuszczania żurawia w moje zapiski!

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997

    Tymczasem ludzie napiętnowani będą długo budzili porozumiewawcze uśmieszki, gdziekolwiek się pojawią. Publiczność zacznie z zaciekawieniem oglądać ich zegarki, zapuszczać żurawia za kołnierz, czy nie ma tam metki Armaniego, zaglądać przez okna, żeby ocenić wyposażenie domu.

    źródło: NKJP: Talibowie wypchani szmaragdami, Dziennik Polski, 2001-12-14

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    ndk, npch; odmienny: zapuszczać

    odpowiednik aspektowy: ktoś zapuścił żurawia

Data ostatniej modyfikacji: 15.10.2018