dziecko

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

5. wojny

  • 5.

    osoba ukształtowana przez jakieś okoliczności
  • ATEMATYCZNY

    • dziecko rewolucji, stanu wojennego, wojny; slumsów; natury; komunizmu, Peerelu, wieku
  • Natomiast tak zwani rewizjoniści byli jednak dziećmi komunizmu. Niesfornymi, zbuntowanymi, może „błądzącymi”, ale jednak komunistami - myślącymi po marksistowsku i wypowiadającymi się w marksistowskich kategoriach.

    źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995

    Na tle tych rozpraw z tradycją polski „Pamiętnik znaleziony w garbie” Jana Kidawa-Błońskiego, podejmujący temat dziedzictwa Peerelu, razi prymitywizmem. Film został zrealizowany monotonnie, bez poczucia dystansu. W finałowej scenie bohater - otępiałe, garbate dziecko Peerelu - stoi na wysypisku śmieci.

    źródło: NKJP: Tadeusza Soboleskiego: Farsa końca epoki, Gazeta Wyborcza, 1993-02-23

    Zniszczeni jak kraj, w którym przyszli na świat, wyrwani z korzeniami, nieceniący sobie życia ani własnego, ani tym bardziej cudzego, byli ukochanymi dziećmi wojny i jej największą nadzieją.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002

    Zdarzyło się, że w Leibnitz poszliśmy z moim przyjacielem Noamem do mieszkania jego kumpla, takiego czarnego, Georga, [...], bardzo miły chłopak, potomek rastamanów, dziecko rewolucji obyczajowej, wychowany przez dziadka [...].

    źródło: NKJP: Wojciech Stamm: Czarna matka, 2008

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. dziecko
    dzieci
    D. dziecka
    dzieci
    C. dziecku
    dzieciom
    B. dziecko
    dzieci
    N. dzieckiem
    dziećmi
    Ms. dziecku
    dzieciach
    W. dziecko
    dzieci
  • bez ograniczeń + dziecko +
    CZEGO
  • Od: psł. *dětь 'dziecko' z pejoratywnym przyrostkiem -ьsko.