banialuka
-
pot. pejorat. wypowiedź nieprawdziwa lub pozbawiona sensu
-
[bańjaluka]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
hiperonimy: głupstwo
-
- opowiadać, pleść banialuki
-
- O żadnych lokalach mieszkalnych w piwnicach mowy być nie może! To są banialuki wymyślane przez wąskie grono spółdzielców.
źródło: NKJP: (RAV): Piwniczny problem na Kasprusiach, Dziennik Polski, 2006-06-23
Obawiam się jednak, że ta partia przegra kolejne wybory, jeśli jej liderzy będą pleść podobne banialuki.
źródło: NKJP: Andrzej Zagozda: W Polsce roi się od demonów zła..., Gazeta Wyborcza, 1997-12-29
Modne ostatnio, barwnie ilustrowane, popularnonaukowe albumy są zatem dziełami zbawiennymi, o ile oczywiście nie nafaszerowano ich banialukami, od których robaczywieją słabsze umysły.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Pożytki płynące z wiedzy niekoniecznej, Gazeta Wyborcza, 1993-06-23
Ba, jakoś tam do przeżycia jest nawet hucpiarski bełkocik autora, ta banialuka o nieudanym weselisku, czyli o udanej, pełnej bredni i gorzały, zastępczej bibce kilku samców. Cóż, w demokracji każdemu wolno pisać.
źródło: NKJP: Paweł Głowacki: Nasze zero-sero, Dziennik Polski, 2005-03-25
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. banialuka
banialuki
D. banialuki
banialuk
C. banialuce
banialukom
B. banialukę
banialuki
N. banialuką
banialukami
Ms. banialuce
banialukach
W. banialuko
banialuki
Inne uwagi
Zwykle lm
-
Od: imienia tytułowej postaci romansu Hieronima Morsztyna "Historia ucieszna o zacnej królewnie Banialuce" (przed 1650 r.), a imię to z kolei od nazwy miasta położonego w Bośni i Hercegowinie - Banja Luka .