na dokładkę

  • pot.  o tym, o czym mowa, to, co zostało powiedziane, to nie wszystko i chociaż to, co powiedziane wcześniej, może sprawić, że rozmówca będzie myślał, że to dużo, to nadawca mówi coś, co sprawia, że rozmówca pomyśli, że to bardzo dużo
  • komentarz przyrematyczny

  • wykładnik dodawania

  • Wildstein pozbył się Moniki Olejnik, Urbański chce ją pozyskać; Wildstein w zasadzie podziękował już Andrzejowi Turskiemu, a teraz ma być on lokomotywą „Panoramy”; były prezes rozstał się z Rafałem Ziemkiewiczem, którego nowy prezes widzi ponownie w publicznej telewizji, na dokładkę z lewicującym Sławomirem Sierakowskim.

    źródło: NKJP: Stefan Makuła: Nie widzę przeszkód, Polityka, 2007-04-14

    Idąc do szkoły, znał już cały program szkolny, a na dokładkę język rosyjski, włoski, angielski.

    źródło: NKJP: Maria Kruczkowska: Pałac dla zdolnych, Gazeta Wyborcza, 1997-09-26

    Pojawiły się też przeróżne kanalie, które usiłowały nam robić wodę z mózgu, na przykład książeczkę niejakiego profesora Schaffa „Ekonomia polityczna socjalizmu” musiałem znać na pamięć, jeszcze dzisiaj, po pięćdziesięciu latach mogę ci cytować całe fragmenty tego dziełka. Na dokładkę ten sam wykładowca, który prowadził zajęcia z ekonomii politycznej socjalizmu, twierdził, że nie ma Boga, i podawał przykłady w rodzaju, jeżeli Bóg może wszystko, to dlaczego nie podniesie tego głazu przy drodze?

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Mój przyjaciel zdrajca, 2004

  • część mowy: partykuła

  • bez ograniczeń + na dokładkę + bez ograniczeń
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny: zmienny: neutralna antepozycja
    partykuła kontekstowa
Data ostatniej modyfikacji: 18.02.2017