otręby
-
łuski nasion pozostałe po zmieleniu ziarna zbóż, używane jako pasza lub składnik potraw
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy -
- otręby owsiane, pszenne, żytnie
- otręby i kiełki, otręby i zarodki
- dodatek; garść, łyżka; kilogram otrąb (otrębów)
- chleb, pieczywo z otrębami
-
Śniadanie: 150 g jogurtu z 2 łyżkami otrąb pszennych, banan Obiad: 100 g pieczonej piersi kurczaka, 250 g ugotowanego szpinaku, sos z pół szklanki jogurtu doprawionego tymiankiem. Kolacja: l jajko na twardo, 2 pomidory, pół cebuli, kromka chrupkiego pieczywa.
źródło: NKJP: U-waga klub, Gazeta Poznańska, 2002-11-16
W północnej Polsce jadano jagły, kaszę jaglaną gotowaną na mleku z masłem, cukrem i suszonymi śliwkami [...], a także breję - gęstą potrawę z suszonych owoców zaprawionych mąką lub wymieszanych z otrębami żytnimi albo pszennymi.
źródło: NKJP: Przy wigilijnym stole: Dziennik Polski, 2006-12-21
- Teraz może pan zjeść - powiedziała Jaśka. - Proszę. Podgrzałam. Łapsza . - A cóż tu takiego... łapsza ? - Zupa z czarnej mąki i otrębów.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. otręby
D. otrąb
otrębów
C. otrębom
B. otręby
N. otrębami
Ms. otrębach
W. otręby
-
psł. *otrǫba / *otrǫbъ 'łuski z ziaren oddzielone, obtłuczone'
Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od przedrostkowego *otrǫbiti 'odrąbać'; pierwotne znaczenie 'to, co jest odrąbane, usunięte przez rąbanie, uderzanie' (pierwotnie otręby powstawały przy obtłukiwaniu ziarna); zob. rąbać