-
ręczna broń palna mająca dwie długie lufy
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń
-
-
- dubeltówka kurkowa, nabita, stara
- lufa dubeltówki
- nabić, naładować, załadować dubeltówkę
- strzelać z dubeltówki
-
|
Wziąłem więc dubeltówkę, usiadłem pod drzewem i jak tylko pierwszy nadjechał, wypaliłem do niego.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania i donosy 1980-1989, 1989
|
|
Opuścił lufy dubeltówki, przytrzymując jej kolbę łokciem.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
|
|
Poluje od wczesnego dzieciństwa, kiedy to razem z przyjacielem Isakiem wykradali dubeltówki starszym braciom i wymykali się po kryjomu „na łów”.
źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
dubeltówka
|
dubeltówki
|
|
| D. |
dubeltówki
|
dubeltówek
|
|
|
|
| C. |
dubeltówce
|
dubeltówkom
|
|
| B. |
dubeltówkę
|
dubeltówki
|
|
| N. |
dubeltówką
|
dubeltówkami
|
|
| Ms. |
dubeltówce
|
dubeltówkach
|
|
| W. |
dubeltówko
|
dubeltówki
|
|
-
Uniwerbizacja w miejsce określenia fuzja dubeltowa (może za niem. Doppelflinte ), gdzie dubeltowa od d.-niem. dubbelt 'dwukrotnie, podwójnie'.
CHRONOLOGIZACJA:
1835,
Kwartalnik Naukowy, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 19.02.2018