niemal

rzadziej niemal że
  • książk.  to, o czym mowa, jest takie, że mało brakuje do tego, by można było o tym powiedzieć, że ma daną cechę
  • wykładnik granicy cechy

  • Stawała niemal na głowie, by znaleźć sponsorów, pieniądze, zabawne pomysły.

    źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy..., 1998

    Gdy spotykała go tych parę razy do roku, niemal mdlała.

    źródło: NKJP: Ariadna Lewańska: Sonata dla Natalii, 1996

    Ale to było dawno, niemal 40 lat temu.

    źródło: NKJP: Aleksander Jackowski: Polska sztuka ludowa, 2002

    [...] zakryła garnek i kategorycznym tonem, niemal surowo, powiedziała: „Panie Konstanty! [...]”.

    źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy..., 1998

    Bez słowa sprzeciwu, w miłosnym niemal uniesieniu, biegał do dworu [...].

    źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006

  • część mowy: operator metapredykatywny

    podklasa: operator limitacji

  • niemal _
    Licz., Cz., Przym. st. równy lub najwyższy, Przysł. st. równy lub najwyższy - stany rzeczy, rzadziej obiekty, charakteryzowane pod względem ilości, liczby, miary, także cechy
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
  • st.pol. niemalem 'niemal, prawie'

    Od wyrażenia nie mało; zob. mały, omal

CHRONOLOGIZACJA:
1522, SStp
Data ostatniej modyfikacji: 26.01.2024