na domiar złego

  • mówiący wskazuje, że to, o czym mowa, nie jest jedyną ze złych rzeczy; za złe uważa także to, o czym mowa była wcześniej
  • wykładnik dodawania

  • Noc była chłodna, a na domiar złego szalały komary.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003

    Zdarzało się, że nikt we wsi nie chciał udzielić „kinofikantom” noclegu, a na domiar złego sołtys odnosił się do naszej ekipy filmowej z ironią nazywając nas komediantami, którzy są zbyteczni w jego wiosce.

    źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce. Od średniowiecza do czasów współczesnych, 2005

    Tymczasem Henneberg rzucił się sam jeden na bombowce, lecące na domiar złego pod silną osłoną i jedną długą serią pocisków zapalił pierwszego z boku Dorniera.

    źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Dywizjon 303, 1996

    Jesteś chudym, płaskim jak decha niedorostkiem, na domiar złego brzydkim jak trzydzieści siedem nieszczęść.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 2001

  • część mowy: partykuła

    podklasa: dodająca

  • na domiar złego _
    w Zd. twier.
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny: zmienny: neutralna antepozycja
    obligatoryjny poprzedzający kontekst
Data ostatniej modyfikacji: 17.04.2015