prawo chełmińskie
-
praw. odmiana prawa magdeburskiego, powstała w XIII wieku w Chełmnie i Toruniu, na postawie której lokowano miasta i wsie głównie na Pomorzu, Prusach, Mazowszu, Warmii i Podlasiu
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
regulacje prawne -
- lokacja na prawie chełmińskim
- nadać (miastu, wsi) prawo chełmińskie
lokować (miasto, wieś) na prawie chełmińskim
-
Pierwszy dokument, w którym wymienia się Piastoszyn (lub Piaseczno Niemieckie) to odnowienie nadania wsi prawa chełmińskiego przez ówczesnego komtura krzyżackiego urzędującego w Tucholi.
źródło: NKJP: Henryk Jabłoński: Jeszcze raz kosznajdrzy, Tygodnik Tucholski, 2003
W 1427 r. z inicjatywy właściciela tutejszych dóbr Jakuba Głowieńskiego książę Ziemowit Mazowiecki lokował miasto na prawie chełmińskim. Miastu przydzielono łąki i pastwiska, a mieszczanie trudnili się rolnictwem, ogrodnictwem i hodowlą jak również rzemiosłem oraz handlem.
źródło: NKJP: Krystyna Rembowska, Aneta Ślipek: Zróżnicowanie społeczno-przestrzenne mieszkańców Sieradza, 2002
W Warszawie karę tę stosowano, jak można przypuszczać, od czasów zaprowadzenia tu prawa chełmińskiego, a więc co najmniej od XIV wieku. Gdy wyodrębniła się jurysdykcja nowomiejska - w kunę i pręgierz wyposażono też Nowe Miasto.
źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Intymne życie niegdysiejszej Warszawy, 2008
W skład ówczesnego księstwa wchodziły miasta Kęty, Żywiec i Wadowice z zamkami w Oświęcimiu i Zatorze. W 1430 miasto przeniesione zostało z prawa polskiego na prawo chełmińskie.
źródło: NKJP: Lech Szaraniec: Górny Śląsk, 1997
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
n2, odmienny: prawo, chełmińskie
Zwykle lp