naprzeciwko I

II

naprzeciw I

przysłówek

  • w takim miejscu, że – gdy patrzy się przed siebie – widać z niego kogoś/coś, kto też może nas widzieć
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości przestrzeni

    ułożenie względem siebie

  • synonimy:  vis-à-vis I
    • usiąść naprzeciwko
    • siedzieć, stać naprzeciwko
    • mieszkać naprzeciwko
  • Wyciągnięty na krześle Lewandowski spał. [...] Jan Zalatywój siedział naprzeciwko, patrzył w siną dal i obracał w palcach nie zapalonego papierosa.

    źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1995

    Zdarzały się też zabawne incydenty, na przykład kilku moich kolegów nie chciało wpuścić do budynku kurii arcybiskupa Poggiego, który mieszkał naprzeciwko, u franciszkanów, i nie miał przepustki.

    źródło: NKJP: Tadeusz Isakowicz-Zaleski: Moje życie nielegalne, 2008

    - Ludy! Winkelried ożył! - wrzasnąłem nagle tak strasznym głosem, że w pierwszych rzędach cofnęli się i zrobiło się w ogóle małe zamieszanie, a w oknie kamienicy naprzeciwko ukazała się siwa głowa w mycce, z porcelanową fajką o długim cybuchu w zębach, rozejrzała się po niebie i zawołała niespokojnym głosem do sąsiada z góry:
    - ...?

    źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1995

  • część mowy: przysłówek

  • Zob. na, przeciw

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XV w., Bańk
XV w., Bor
Data ostatniej modyfikacji: 17.09.2014