prawo starszeństwa - Wielki słownik języka polskiego PAN

przywilej dotyczący najstarszego dziecka w rodzinie, pozwalający mu na dziedziczenie majątku, władzy i tytułów po ojcu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Rodzina

relacje rodzinne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

regulacje prawne

	Był najstarszym z ośmiorga dzieci i prawo starszeństwa czyniło z niego dziedzica wszystkich tytułów i dóbr rodzinnych. źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska: Apokryf wenecki, 2004
	Ordynację dziedziczyć mieli synowie Janusza zgodnie z prawem starszeństwa. źródło: NKJP: Lidia Gruntowska: Dzieje rodu książąt Ostrogskich w świetle Herbarza Kaspra Niesieckiego, 2000-11-01
	Jednak na skutek splotu okoliczności starszy o rok Henryk traci na rzecz Karlosa rękę ukochanej Blanki, a wraz z nią należną mu prawem starszeństwa oraz osobistych zalet pozycję. źródło: NKJP: Michał Otorowski: Wajece midrasz Jana Potockiego, Midrasz, 2009-01-02
	Mają oni swoją hierarchię: zgodnie z prawem starszeństwa, pachanów się nie wybiera; przekraczając próg celi albo wrota żony, pachan już ma na łbie swoją niewidzialną koronę i z miejsca zostaje uznany za najwyższego rangą. źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Archipelag Gułag tom 2, 1977

typ frazy: fraza rzeczownikowa

n2, odmienny: prawo
Zwykle lp