-
duży gruczoł mleczny występujący u samic niektórych ssaków
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta domowe i hodowlane
-
-
|
Matka siedziała już na małym trójnożnym stołeczku, pochylona ku wymieniu krowy.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996
|
|
Ponieważ koza jest żywicielką, burmistrz dotknął jej mlekodajnego wymiona i podkreślił, że to ma zapewnić Dobczycom dostatek.
źródło: NKJP: Koza - żywicielka, Gazeta Krakowska, 2005-11-28
|
|
- Człowiek i wielbłąd giną razem - powiedział Hamed. Następuje to wówczas, kiedy człowiek nie znajduje już mleka - wymiona wielbłądzicy są puste.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Heban, 2004
|
|
Pani Anna prowadzi jego ręce po wymytych wymionach i tłumaczy: - Wymię trzeba ścisnąć, od góry, najlepiej całą ręką i nie ciągnąć.
źródło: NKJP: Wojciech Markiewicz: Osobliwe atrakcje dzikiego wschodu, Polityka, nr 2415, 2003-08-23
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
n2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
wymię
|
wymiona
|
|
| D. |
wymienia
|
wymion
|
|
| C. |
wymieniu
|
wymionom
|
|
| B. |
wymię
|
wymiona
|
|
| N. |
wymieniem
|
wymionami
|
|
| Ms. |
wymieniu
|
wymionach
|
|
| W. |
wymię
|
wymiona
|
|
Inne uwagi
W M. używa się również formy wymiono , która jest uważana za niepoprawną
-
|
+ |
wymię |
+ |
|
|
|
+ |
wymię |
+ |
|
-
psł.
*vymę, *vymene
'wymię' < 'to, co nabrzmiałe, wydęte'
< pie. *eu̯dh- ‘nabrzmiewać, nadymać się’
CHRONOLOGIZACJA:
1420,
SStp
Data ostatniej modyfikacji: 03.03.2016