-
2.
ptak drapieżny o niewielkim, zakrzywionym dziobie, dużych, lekko zgiętych w locie skrzydłach oraz ogonie mającym wcięcie; żywiący się drobnymi kręgowcami, owadami, martwymi rybami i odpadkami -
Wyraz używany jako składnik terminów zoologicznych, np.: kania czarna, kania ruda.
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
ptaki
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta drapieżne -
hiperonimy: ptak
-
W chałupie Kłoski na Wydymaczu mieszkał wąż, sowa i kania [...]. Kania tkwiła u sklepienia dachu, w najwyższym punkcie domu, ale jej prawdziwym mieszkaniem było niebo.
źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996
Często w pobliżu czaplińców gniazdują również ptaki drapieżne, które z wyjątkiem kani nie czynią szkód swoim sąsiadom.
źródło: NKJP: Stanisław Godlewski: Vademecum myśliwego, 1955
Nie było ptaka, którego by Świerszcz nie potrafił naśladować: kosa, kukułkę, kanię, słowika, wilgę, szpaka, dzięcioła, kraskę, gila, co się tylko chciało.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
Martwe pisklęta stają się łupem krążących kani lub czających się w ukryciu lisów.
źródło: NKJP: (RL): Czapli Wierch w gminie Osiek, Dziennik Tczewski, 1999-11-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kania
kanie
D. kani
kani
neut kań
char C. kani
kaniom
B. kanię
kanie
N. kanią
kaniami
Ms. kani
kaniach
W. kanio
kanie
-
psł. *kańa 'ptak kania'
Wyraz być może pochodzenia dźwiękonaśladowczego. Nazwa grzyba prawdopodobnie wtórna od nazwy ptaka, choć z niejasnych powodów.