odma
-
med. przedostanie się powietrza do tkanek lub jam ciała, będące efektem urazu, choroby albo celowego zabiegu medycznego
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
przyczyny, objawy i skutki chorób
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
leki i sposoby leczenia, zabiegi, sprzęty medyczne -
- odma opłucnowa, płucna; czaszkowa, śródczaszkowa, wewnątrzczaszkowa; samoistna, sztuczna
- odma mózgu, płuc
-
U młodych ludzi odma zdarza się rzadko, zwykle samoistnie – bez wyraźnej przyczyny – i dopada zupełnie niespodziewanie.
źródło: NKJP: (KW): Dochodzę do siebie, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-11-07
Potrącony przez auto doznał skomplikowanego złamania prawej nogi i prawej ręki, połamane żebra spowodowały odmę płucną oraz liczne powikłania.
źródło: NKJP: Bez domu, w urzędzie, Dziennik Polski, 2003-11-04
Gdy miałem odmę samoistną, pomyślałem: „To ten moment - więcej nie palę!”.
źródło: NKJP: Internet
Okazało się, że dziś z samego rana zrobiono mu odmę mózgu. Później dowiedziałem się, na czym ten zabieg polega.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1983
Ania urodziła się z maksymalną niewydolnością oddechową [...], miała nawracające odmy, rozedmy, zapalenia płuc.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. odma
odmy
D. odmy
odm
C. odmie
odmom
B. odmę
odmy
N. odmą
odmami
Ms. odmie
odmach
W. odmo
odmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ odma + (CZEGO)+ odma + (JAKA) -
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego odąć ; zob. dąć
1855, H.E. Richter, "Wykład terapii fizyjologicznéj", 1855.
Od XVI w. oddma 'człowiek o okrągłych, odętych policzkach'. Por. także u Lindego odmia 'odętość' (W. Potocki, Argenida [...], 1697); wbrew Lindemu wyraz znajduje się nie na s. 469 dzieła, lecz 429.