mizerykordia
-
krótki sztylet, którym w średniowieczu dobijano konających przeciwników, by przerwać ich cierpienie
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: sztylet
-
[..] Przebił mieczem monarszą pierś i rozpłatał gardło mizerykordią, zasługując niewątpliwie na wielką wdzięczność Habsburga. Resztę pozostawił swoim niemieckim ciurom, którzy zerwali z głowy poległego złocony hełm, odarli go z błyszczącej kolczugi i obrzucając obelgami [...], pozostawili trupa nagiego, zbrukanego błotem i krwią.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004
- Człowieka dobija się mizerykordią - oświadczył rycerz.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003
- Dobij go - rozkazał żołnierzowi Juliusz. Kapiton zdjął z szyi krótką mizerykordię. Ale Paweł rzucił się na ciało. Nakrył je sobą. - Nie zabijajcie - zawołał.
źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949
Wiedźmin przytłamsił go całym ciałem, namacał przy szerokim pasie mizerykordię, wyrwał ją z pochwy. Obalony poczuł to i zawył. Geralt odepchnął wciąż tłukącą go rękę ze srebrnym skorpionem na rękawie, wzniósł sztylet do ciosu. Nilfgaardczyk zakrakał. Wiedźmin wbił mu mizerykordię w otwarte usta.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mizerykordia
mizerykordie
D. mizerykordii
mizerykordii
neut mizerykordyj
char C. mizerykordii
mizerykordiom
B. mizerykordię
mizerykordie
N. mizerykordią
mizerykordiami
Ms. mizerykordii
mizerykordiach
W. mizerykordio
mizerykordie
-
łac. misericordia 'czułość serca, współczucie, litość'
W postaci mizerykordja