chwała Bogu

  • mówiący wie, że jest tak, jak mówi, chociaż mogło tak nie był i uważa, że nie byłoby dobrze, gdyby tak nie było
  • Często używane w parentezie.

  • wykładnik postawy emocjonalnej

  • synonimy:  dzięki Bogu
    (quasi)synonimy:  na szczęście II
  • Poruszyłem się, a wtedy ów ktoś odezwał się do mnie znajomym głosem Wiewiórki: - Chwała Bogu, że pan się obudził, panie Tomaszu. Przymknąłem oczy, przerażony, że tracę przytomność. Ów głos był chyba halucynacją.

    źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967

    - Dobrze ci powiedziały te kobiety w Wilnie. Ale ja już uciekłam. Powiedz, jak ojciec? - Mieszka z jakąś babą, chwała Bogu u niej. Mieszkanie stoi puste. Przeprowadzamy się tam, bo mam już córeczkę.

    źródło: NKJP: Wojciech Tochman: Czekam pod adresem: Berlin, Gazeta Wyborcza, 1998-06-05

    Kilka dni do zbiórki były dla nas stresujące. Dla mojego syna - bo nie mógł się doczekać pierwszej zbiórki. Dla mnie - bo nie wiedziałem, jak do niego powinienem syna przygotować. Chwała Bogu dwa dni przed zbiórką okazało się, że dziewczyna od zabaw, to znaczy druhna, rozdała dzieciom karteczki dla rodziców.

    źródło: NKJP: Okiem rodzica - Początki, Czuwaj, 2007-10

    Tu, w Polsce, chwalić Boga, nikt nie żąda ofiary z krwi, ale i tak składamy ją w obfitości - najczęściej mordowani przez zbrodniarzy (młodych i starych) jeżdżących po pijaku publicznymi drogami.

    źródło: NKJP: Wszystko, czyli ile?, Tygodnik Siedlecki, 2008-11-05

  • część mowy: komentarz metatekstowy

  • chwała Bogu _
    w Zd. twier. także wprowadzane przez że
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny: zmienny: neutralna antepozycja
Data ostatniej modyfikacji: 29.12.2018