ślusarz
-
osoba, która zawodowo zajmuje się robieniem i naprawianiem małych przedmiotów z metalu
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
rzemiosło -
- iluśletni; bezrobotny, emerytowany ślusarz; ślusarz narzędziowy
- ślusarz mechanik, spawacz
- ślusarz z wykształcenia, z zawodu
- ślusarz w fabryce, w hucie, w kopalni
- hydraulik i ślusarz, spawacz i ślusarz, stolarz i ślusarz, tokarz i ślusarz
- zawód ślusarz
- zawód; dyplom ślusarza
- praca dla ślusarzy
- egzamin czeladniczy na ślusarza
- wezwać ślusarza
- przekwalifikować się, szkolić się, uczyć się, wyuczyć się na ślusarza; posłać po ślusarza
- pracować, zatrudniony jako ślusarz
-
Na początku kwietnia przyszedł do banku po pieniądze. Miał swój klucz do skrytki. W obecności pracownika próbował ją otworzyć. Klucz nie pasował. Wezwano ślusarza, który musiał wyłamać zamek.
źródło: NKJP: Mariusz Parkitny: Bank wypłacił cudze pieniądze, Głos Szczeciński, 2006
Pamiętnikarze wymieniają jeszcze węglarzy chodzących po podwórzach i nawołujących do kupowania węgli do samowarów, kotlarzy pobielających rondle, ślusarzy lutujących garnki i bednarzy obijających beczki.
źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Intymne życie niegdysiejszej Warszawy, 2008
– Było tak, że murarz rządzi murowaniem, ślusarz dba o konstrukcje metalowe, malarze malują. Porządek musiał być – opowiada Jan Kucharski, emeryt, który całe życie przepracował jako murarz.
źródło: NKJP: Małgorzata Moczulska: Kapilica z serc, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-01-04
42-latek jest z zawodu ślusarzem. 21 lat przepracował w górnictwie, w tym w zlikwidowanej kopalni „Morcinek”.
źródło: NKJP: Wojciech Trzcionka: Ruchome piaski, Dziennik Zachodni, 2001-03-08
Pan Jerzy wyuczył się niegdyś na ślusarza narzędziowego i mistrza obróbki cieplnej, ale to, co robił w fabryce, niezbyt go fascynowało.
źródło: NKJP: Adam Molenda: Najpiękniejsze strzelby, Dziennik Polski, 2005-05-21
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ślusarz
ślusarze
ndepr ślusarze
depr D. ślusarza
ślusarzy
C. ślusarzowi
ślusarzom
B. ślusarza
ślusarzy
N. ślusarzem
ślusarzami
Ms. ślusarzu
ślusarzach
W. ślusarzu
ślusarze
ndepr ślusarze
depr -
śr.-w.-niem. sloʒʒer
Por. niem. Schlosser ‘ślusarz’ (od śr.-w.-niem. sloʒ / slôʒ, niem. Schloss 'zamek (u drzwi)')