promotor - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pracownik naukowy kierujący i opiekujący się pracą doktoranta lub magistranta

Jeżeli wyrazu promotor używamy w odniesieniu do kobiety, we wszystkich kontekstach może występować forma równokształtna z M. lp, a wyraz może przyłączać formy żeńskie czasownika i przymiotnika, np. pani promotor, spotkanie z moją promotor, Joanną Kowalską. Może też zostać zachowana odmiana i składnia charakterystyczna dla rzeczowników rodzaju m1, np.: spotkanie z moim promotorem, Joanną Kowalską.

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

studia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

działalność naukowa

Połączenia

mój, nasz... promotor
promotor doktoratu, pracy doktorskiej, magisterskiej, naukowej..., przewodu doktorskiego, rozprawy (doktorskiej)
promotor w przewodzie doktorskim
promotor i recenzent
pan, pani promotor
opieka; rola promotora
promotor kieruje pracą, pomaga, wystawia ocenę
być, zostać promotorem
robić coś jako promotor

Cytaty

	Nie przepuszczałem nawet, że autor tak bliskich mi zdań zaszczyci mnie kiedyś swoją przyjaźnią. Że pod jego opieką skończę doktorat, kiedy umarł mój wspaniały promotor, profesor Kazimierz Wyka, że „namaszczony” przez Błońskiego zajmę jego miejsce jako kierownik literacki w Starym Teatrze... źródło: NKJP: Strach pisać o Błońskim, Dziennik Polski, 2001-02-19
	Promotorem jego pracy doktorskiej poświęconej semantyce i pragmatyce języka schizofreników był prof. Władysław Miodunka, który zaproponował mu pracę w Instytucie Badań Polonijnych. źródło: NKJP: Emigracja musi boleć, Dziennik Polski, 2003-01-15
	Skończone przepisywanie, poprawianie. Zostało mi jeszcze wyprasowanie skromnej sukienki z białym kołnierzykiem, odszukanie nie noszonych od pół roku okularów i pójście na spotkanie z promotorem. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: My zdies' emigranty, 1999
	Promotorem w przewodzie doktorskim [...] może być osoba posiadająca tytuł profesora lub stopień doktora habilitowanego w zakresie danej lub pokrewnej dyscypliny naukowej lub artystycznej. źródło: NKJP: Dz.U. z 2003r. Nr 65, poz. 595

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	promotor	promotorzy	ndepr
M.	promotor	promotory	depr
D.	promotora	promotorów
C.	promotorowi	promotorom
B.	promotora	promotorów
N.	promotorem	promotorami
Ms.	promotorze	promotorach
W.	promotorze	promotorzy	ndepr
W.	promotorze	promotory	depr

Składnia

	+	promotor	+	KOGO/CZEGO
	+	promotor	+	CZYJ

Pochodzenie

fr. promoteur