korzyć
-
książk. okazywać komuś lub wielu osobom swoją wyższość
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
Ciekawą etymologię słowa „król” przedstawił Mikołaj Rudnicki. Jego zdaniem jest to prasłowiańska nazwa tej osoby, która korzy, upokarza, sądząc nie tyle osoby pojedyncze, ale całe rody czy plemiona [...].
źródło: NKJP: Piotr Boroń: Kniaziowie, królowie, carowie... Tytuły i nazwy władców słowiańskich we wczesnym średniowieczu, 2010
Bóg wielki i korzący swój lud na pewno nie jest miłosierny.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. korzę
korzymy
2 os. korzysz
korzycie
3 os. korzy
korzą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. korzyłem
+(e)m korzył
korzyłam
+(e)m korzyła
korzyłom
+(e)m korzyło
korzyliśmy
+(e)śmy korzyli
korzyłyśmy
+(e)śmy korzyły
2 os. korzyłeś
+(e)ś korzył
korzyłaś
+(e)ś korzyła
korzyłoś
+(e)ś korzyło
korzyliście
+(e)ście korzyli
korzyłyście
+(e)ście korzyły
3 os. korzył
korzyła
korzyło
korzyli
korzyły
bezosobnik: korzono
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę korzył
będę korzyć
będę korzyła
będę korzyć
będę korzyło
będę korzyć
będziemy korzyli
będziemy korzyć
będziemy korzyły
będziemy korzyć
2 os. będziesz korzył
będziesz korzyć
będziesz korzyła
będziesz korzyć
będziesz korzyło
będziesz korzyć
będziecie korzyli
będziecie korzyć
będziecie korzyły
będziecie korzyć
3 os. będzie korzył
będzie korzyć
będzie korzyła
będzie korzyć
będzie korzyło
będzie korzyć
będą korzyli
będą korzyć
będą korzyły
będą korzyć
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. korzmy
kórzmy
2 os. korz
kórz
korzcie
kórzcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. korzyłbym
bym korzył
korzyłabym
bym korzyła
korzyłobym
bym korzyło
korzylibyśmy
byśmy korzyli
korzyłybyśmy
byśmy korzyły
2 os. korzyłbyś
byś korzył
korzyłabyś
byś korzyła
korzyłobyś
byś korzyło
korzylibyście
byście korzyli
korzyłybyście
byście korzyły
3 os. korzyłby
by korzył
korzyłaby
by korzyła
korzyłoby
by korzyło
korzyliby
by korzyli
korzyłyby
by korzyły
bezosobnik: korzono by
bezokolicznik: korzyć
imiesłów przysłówkowy współczesny: korząc
gerundium: korzenie
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. korzenie
korzenia
D. korzenia
korzeń
C. korzeniu
korzeniom
B. korzenie
korzenia
N. korzeniem
korzeniami
Ms. korzeniu
korzeniach
W. korzenie
korzenia
imiesłów przymiotnikowy czynny: korzący
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. korzący
korzący
korzący
korzące
korząca
D. korzącego
korzącego
korzącego
korzącego
korzącej
C. korzącemu
korzącemu
korzącemu
korzącemu
korzącej
B. korzącego
korzącego
korzący
korzące
korzącą
N. korzącym
korzącym
korzącym
korzącym
korzącą
Ms. korzącym
korzącym
korzącym
korzącym
korzącej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. korzący
korzący
korzące
korzące
D. korzących
korzących
korzących
korzących
C. korzącym
korzącym
korzącym
korzącym
B. korzących
korzących
korzących
korzące
N. korzącymi
korzącymi
korzącymi
korzącymi
Ms. korzących
korzących
korzących
korzących
imiesłów przymiotnikowy bierny: korzony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. korzony
korzony
korzony
korzone
korzona
D. korzonego
korzonego
korzonego
korzonego
korzonej
C. korzonemu
korzonemu
korzonemu
korzonemu
korzonej
B. korzonego
korzonego
korzony
korzone
korzoną
N. korzonym
korzonym
korzonym
korzonym
korzoną
Ms. korzonym
korzonym
korzonym
korzonym
korzonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. korzeni
korzeni
korzone
korzone
D. korzonych
korzonych
korzonych
korzonych
C. korzonym
korzonym
korzonym
korzonym
B. korzonych
korzonych
korzonych
korzone
N. korzonymi
korzonymi
korzonymi
korzonymi
Ms. korzonych
korzonych
korzonych
korzonych
odpowiednik aspektowy: ukorzyć
-
+ korzyć + KOGO -
psł. *koriti 'łajać, lżyć, czynić wyrzuty'
Wyraz notowany w znaczeniu 'umartwiać, trapić'.