-
pot.
mówiący wyraża zdziwienie, bo nie rozumie, dlaczego tak jest, ponieważ na podstawie tego, co wie, oczekiwał, że będzie inaczej
-
-
wykładnik poprawności wnioskowania
-
-
|
Zachedryński - [...] I patrzy pan przez okno i co pan widzi? Znowu Charków.
Czelcowa - Jakże to, kiedy z Charkowa wyjechał...
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Teatr 1 (Miłość na Krymie 1993, Wdowy 1992, Portret 1987, Kontrakt 1986), 1986
|
|
- Drugi etap wtajemniczenia polega na tym, że kiedy zobaczysz wroga, on cię ominie i nie dojdzie do walki.
- Jakże to! - wykrzyknął ktoś z tłumu. - Jeśli mój przeciwnik nie będzie chciał ze mną walczyć, a jest moim wrogiem, tedy ja sam podejmę z nim walkę.
źródło: NKJP: Katarzyna Ostrowska: Jak osiągnąć sukces w świecie ducha i materii, 2001
|
|
Mistrzu, jakże to: Williama Szekspira? Przecież to ja, ja jestem autorem!
źródło: NKJP: Janusz Minkiewicz: Bilans osobisty, 2001
|
-
część mowy: modyfikator deklaratywności
-
Jakże to _
w Zd. pyt. |
| szyk: stała pozycja inicjalna w zdaniu |
Data ostatniej modyfikacji: 26.11.2018