drobna szlachcianka

[...] awans społeczny na początku XIX w. nie był aż tak rzadki, jak się to możne wydawać. Sam spotkałem się w moich dociekaniach z wieloma takimi przypadkami w różnych konfiguracjach: włościanka z mieszczaninem, włościanin z drobną szlachcianką [...].

źródło: Internet: genealodzy.pl

Bohaterką powieści jest szlachcianka zaściankowa, Salomea Osipowiczówna, która pod presją rodziny zrywa zaręczyny z nadleśniczym, chłopem z pochodzenia, Jerzym Chutką, i godzi się na małżeństwo z bogatym Władysławem Cydzikiem.

źródło: Małgorzata Imperowicz-Jurczak: „Bene nati” w interpretacji plastycznej Piotra Stachiewicza, Przestrzenie Teorii, 2014, (pressto.amu.edu.pl/index.php/pt/article)

Przypominał wtedy zwyczajnego wieśniaka i matka, powodowana atawistycznym odruchem zagrodowej szlachcianki z Podlasia, traktowała go dosyć wyniośle. Pan Gierasimiuk spokojnie godził się na tę nierówność społeczną.

źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010

W omawianym okresie w grupie szlachty cząstkowej i gospodarzy ani razu nie zawarto związku małżeńskiego mieszanego [...]. Tylko raz szlachcianka cząstkowa poślubiła robotnika, ale był to członek zubożałej rodziny szlacheckiej [...], pracujący u niej, a ponadto 18 lat od niej młodszy (panna miała 42 lata).

źródło: Krzysztof Wiśniewski: Ludność parafii Szwelice (pow. makowiecki) na przełomie XIX i XX stulecia w świetle ksiąg metrykalnych, Rocznik Lubelskiego Towarzystwa Genealogicznego, 2009, (cejsh.icm.edu.pl)

[...] ciotka Kulwiecówna jako szlachcianka szaraczkowa bardzo potrzebuje uczciwego, a możnego protektora [...].

źródło: Internet: debata.olsztyn.pl

A z tą, no, Wiedźmą, to jest taka sprawa, że to była taka szlachcianka okoliczna ongi, pani dobra i łaskawa, ale coś w nią raz, no, wstąpiło i naraz się zmieniła w paskudę taką, że strach gadać.

źródło: Internet: free4web.pl