sztalugi

Przed wielką kwiaciarnią na rue Lafayette siedzi na składanym stołeczku jakaś staruszka owinięta w chustki i szale, przed nią małe sztalugi.

źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem: (Francja 1940-1944), 1957

Wszyscy mną gardzili, nikt się do mnie nie odzywał - do chwili, gdy profesor podszedł do moich sztalug i zamarł, i zaczął mówić: „Cieeekawe, cieeeeekawe... No nie, to jest świetne!” Wtedy wszyscy zaczęli się do mnie garnąć z najwyższym zdumieniem, i podpatrywać to, co robię, i próbowali naśladować, i w ogóle.

źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996

Malarka siedziała przy sztalugach i w blasku jarzeniowego światła wykańczała właśnie swój najnowszy obraz [...].

źródło: NKJP: Zygmunt Zeydler-Zborowski: Czarny mercedes, 1958

Najpierw było przedstawienie o Bracie Albercie. Brata grała mama Adasia, w habicie, miała brodę, wąsy. Stała przed bramą domu, przy sztalugach, i malowała, a kolejne osoby podchodziły i rozmawiały z nią.

źródło: NKJP: Maria Kruczkowska: Aktor Pana Boga, Gazeta Wyborcza, 1998-05-15